Hayat...
Hayat, kimi zaman bir yolculuk, kimi zaman bir öğretmendir. Yolculuk metaforu, hayatın sürekli değişim ve gelişim içinde olduğunu, her adımda yeni keşifler ve deneyimlerin bizi beklediğini anlatır. Yolculuk sırasında karşılaştığımız her engel, her sapak, her manzara bize bir şeyler öğretir. Bu, bazen sabrı, bazen cesareti, bazen de şükranı
İki Dünya
İnsan yanındakiyle yaşlanır, aklındakiyle ölür.
Bir yanda gözlerinin içine baktığın sevgili,
Diğer yanda düşlerin arasında kaybolan hayaller.
Bir yanda ellerini tuttuğun anılar,
Diğer yanda yıldızlara uzanan umutlar.
Bir yanda sıcak bir nefes,
ZAMANIN ÖNEMİ ve Rol model seçmek (olmak)
Seneca ahlak mektupları eserinin ilk mektubuna şöyle başlar:
Seneca, Lucilius'unu selamlar,
Evet, öyle yap Lucilius, kendin için kazan kendini. Şimdiye değin senden zorla alınan ya da çalınan, boşa akıp giden zamanına sarıl, iyi kullan onu. Durum, emin ol, sana yazdığım gibi: Kimi zamanımız bizden zorla alınıyor, kimisi sinsice çalınıyor,
VEFAKAR GERÇEK DOSTLARIM
İbretle bak,hayat bir aynadır biz nasılsak bize öyle bakan
Güvenip dost zannettiklerimizdir bizi her zaman yakan
Pirincimizdeki göremediğimiz beyaz taşlardır bizi yanıltan
Bizim için şifadır böyle bir zamanda güzel bir söz, dosttan
Gerçek dosta sahip ol ki dost görünenleri kaldır posttan...
***
KK