Akıp gidiyor. Geçip gidiyor. Yaşanmamış gibi, acıtmamış gibi, mutluluktan havalara uçurmamış gibi, sanki hiç var olmamış gibi aşklar, heyecanlar, hatıralar, insanlar, hayaller ve zaman. Silinip ufalanıyor her şey. Her şey zamanın girdabında sonsuz boşluğa iteleniyor.
Sonsuz boşlukta sayısız çocukluk hayali, gençlik heyecanı.
Şimdi yeni insanlar yeni hayaller. Onlar görevini tamamladıktan sonra yarın başka insanlar başka hayaller.
Ama giden her şey ömürden.
Ömürden.
Ömür geçip gidiyor.
Ah ömür...