gönder
Hiç yapmam derken bunu yapıyorum hayatla,kişisel gelişimle,dünyaya büyük bir fark koymak amacıyla geldiğini hatta tüm insanların bunun için geldiğini düşünenler var,hatta bu kimseler ki kendini yeterince büyük olaylara imza attıkları düşünüyor olucak ki büyük bi genellemeyle tüm insanlığı da
-ee hadi ama ne bok yemeye geldin,
gibi bi tavırla suçluyor yani dostum bazı insanlar ben ve benim gibiler elleri ceplerinde gelir giderler kimseye çarpmadan. Ve tabiki size ve hırsınıza saygım sonsuz bakmayın siz bu eleştiriyi tuvalette yaptığıma(gönder tuşuna çıktıktan sonra basıcam).
Algılarımız ve İlkelerimiz
Hepimiz hayatı, olayları, nesneleri oldukları gibi, nesnel olarak algıladığımızı düşünürüz. Oysa durum hiç de düşündüğümüz gibi değildir. Aslında biz dünyayı olduğu gibi değil, olduğumuz gibi ya da nasıl görmeye koşullanmışsak öylece görürüz.
Olayları, kişileri ve dünyayı nasıl algılayacağımız ise kendi tecrübelerimize, o anki durumumuza,
Sevdiğim sen bari bir selam gönder
Felek altımıza vermedi minder
Ey çark muradınca dön bizi dönder
Ömrüm bahar yaz kış güze dayandı
TANRI İYİ İSE NEDEN KÖTÜLÜĞE İZİN VERİYOR
başını iki elinin arasına alıp kafasındaki soru işaretlerini gidermek amacıyla birkaç dakika dahi beyin patlatmamış, düşünmemiş, doğruya ulaşmak gayesiyle herhangi bir şekilde çaba sarfetmemiş insanların; ciddi ciddi “tanrı varsa neden masum insanlar ölüyor?”, “neden çocuklar açlık çekiyor?”, “neden
Kuşları boş ver sevgilim, papatya koysunlar yoluna...
Tek ihtiyacım neydi biliyor musun? Bir papatya yaprağı daha.(Edip Cansever)
An gelir,bir papatyanın son yaprağında kopar kıyamet;sevmiyor...(Diego Espinoza)
Sevgimizin şahidi Allah olduktan sonra papatya sevmiyor dese ne çıkar.
Gülüşünde toplamam gereken papatyalar var.
Güzel papatyaları nadir görünüşlü bitkiler verir.(Andre Gide)
Mutluluk elin erişebileceği papatyalardan demet yapma sanatıdır.(B.Goddar)
Ben seni papatya açımında, uzaktan kokan papatya kokusunda sevdim.
Yetimler sudan mahrum papatyalara benzerler.(Raif Necdet Kestelli)
Papatyanın yapraklarıyla hiç uğraşma.Kalabalıkların içinde beni fark et yeter.(Cüneyt Yeter)