Bir gün gelecek bu gün de
Bir anı olacak nasılsa
Oturduğumuz bu masa
Bu kum saati, bu rüzgar, bu eski
Komidin
Bu kırık
Sandalye
Bu kelepir yürek
Bu aşk
Nasılsa.
Behçet Aysan
Sizcede Değmez mi?
"Bugün namazlarımı tam vaktinde kılacağım" diye niyet edersin. Ezanı duyar duymaz lavaboya koşarsın. Tam abdestini alırken lavabonun kirli olduğu ilişir gözüne.Lavaboyu ovayım da hemen gidip namazımı kılayım dersin.Günlerdir içinden gelmeyen temizlik isteği bir anda coşuverir.
Orayıda,şurayıda derken bütün banyoyu temizlersin.
Öyle
KÜÇÜK ANNE
Küçük anne, kelepir kız,
Bir şey söyle bana,
bana bir laf et ki binlerce,
Onbinlerce görüntü anlatamasın.
Genceli Nizami’nin dediği gibi
Taşı onunla yıkasalar
Üzerinde akik biter,
Bakışların ki…
İkinci bir parıltı var senin bakışlarında
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Cemal Süreya
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
gezi günlerinde parasız bir lise öğrencisiydim. benim gibi parasız olduğunu bildiğim kız arkadaşımla kelepir bir çadırda( çadır bile denemez) titreye titreye sabahladığımızı bilirim. bizim gibi üşeyen başka ergenler, yetişkinler de hatırlıyorum. ama çok özlüyorum o anı. yani parasız olduğum ve üşüdüğüm o anı. yani parasızlığı ve üşümeyi birileriyle paylaştığım o anı. şimdi anlıyorum ki insanı mutsuz eden ne parasızlık ne de üşümekmiş. insanı mutsuz eden( şartlar olumsuz da olsa) o koşulları paylaşacak birinin olmaması ve çevresindeki her şeyin yavaş yavaş anlamını yitirdiğini görmesiymiş.