uçurtma
1
Bilmem,
Hangi duanın mirası
Korur içimdeki umudu.
Ben,
Ömrümde böyle korkmadım
Kaybetmeyi düşünmekten.
“Kendini hiçbir yere ait hissedememenin de ağırlığı vardır. Göçmen kuşlar gibi oradan oraya uçar ruhun.
Dünyadasın ama ruhun öte âlemlerde…”
….
Öyle heyhula kaldım ki, bu zamansız mekanın içinde nereye baksam rastladığım hep kendim oldu…
insan, gönlünün başladığı yeri bilir de sona erdiği yeri bilemez; gönlünü göstermek için elini göğsüne koyduğu yer gönlünün başladığı yerdir ama arasa da bulamaz bittiği yeri. bu yüzden kuşlara meftundur aşıklar: gönlünün ufuklarında ulaşamadığı yere uçar gibidir kuşlar, göğe yükseldikleri ağaç bilinir de nereye kadar gittikleri bilinmez. aşık'a sorsan uçan, kuş da değildir, sevda yüklü yüreğidir. bir kuşla bir aşık'ın muhabbetine şahit olursan kuş'u ürkütme, aşık'ı incitme, çünkü göğe bakan her kul, yerde kavuşamadığına teselli arıyordur. s.kyb
Kuş
“Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna.”
Nilgün Marmara
“Bu dünya, yoruldu mu kuşlar konsun diyedir.”
Can Yücel
“Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.”
Furuğ Ferruhzad
“Bir durgun sudayız, konuşsak da / Kuş uçmuyor içimizdeki ormandan.”
Şükrü Erbaş
“Seni her özlediğimde bir tanem / Kuşlara bakıyorum.”
Behçet Necatigil
“Seni hep gökyüzünün önünde