Kuş
“Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna.”
Nilgün Marmara
“Bu dünya, yoruldu mu kuşlar konsun diyedir.”
Can Yücel
“Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.”
Furuğ Ferruhzad
“Bir durgun sudayız, konuşsak da / Kuş uçmuyor içimizdeki ormandan.”
Şükrü Erbaş
“Seni her özlediğimde bir tanem / Kuşlara bakıyorum.”
Behçet Necatigil
“Seni hep gökyüzünün önünde
''Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna.”
Nilgün Marmara
“Bu dünya, yoruldu mu kuşlar konsun diyedir.”
Can Yücel
“Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.”
Furuğ Ferruhzad
“Bir durgun sudayız, konuşsak da / Kuş uçmuyor içimizdeki ormandan.”
Şükrü Erbaş
“Seni her özlediğimde bir tanem / Kuşlara bakıyorum.”
Behçet Necatigil
“Seni hep gökyüzünün önünde
Bu kuşlar nereye uçar böyle
Mevsimidir göçün zamanı mıdır şimdi
Savaşın ortasında.
Oturup kalsalar ya
Bir ağaç tepesinde.
Nereden bilecekti ki kuşlar
Rusya ukranya savaşında
Üzerinde güvenle uçulacak ülke mi kaldı.
Ortadoğu coğrafyasında
Allah korusun kuşlar alemini.
Çekirgeler Afrikayı aşıyor
Söyleyin bu taraflara gelmesinler
Kuşatılmış bölgelere
mayınlanmış topraklara
Yasaktır çekirgelerin bile girmesi
Uçuşa yasak bölgelere
Nerede görsem bir kadın kalbi
Hep işgal altında
Dikenli tel bile çeksen
Ya mücadele nerede
Çölün ortasında kalmışım
Aç ve susuz
Güneş yakıyor
Üstüm başım kum
Nereye gideceğim biliyorum
Her yer aynı ve her yer kum
Kumdan kaleler olsa ne yazar
Dünya senin olsa ne yazar
Çölün ortasında susuzluktan ölmüşsün
Dünyaya kime kalmış bana ne
Çöl içine çeker beni
Bu kumlar sonum olacak
Bir çaresi olmalı
Gidecek bir yer ama kumlar olmasın
Çölden uzakta bir yaş var mı
Nefes alsak da olur
Şimdi bir nehirin kıyısında yaşamak ne güzel olurdu hem su hemde yaşam birde yüreğim de yatan bir kuş var
Kuşlar uçar özgürlüğe giderler
Bende sana koşmak istiyorum çölün ortasında ve nereye gideceğimi bilmeden her yerde sen varsın
Sensin dünya gözümdeki ışık...
Karın yağacağı yok İstanbul’ a oğlum .
Yalnız ben gideceğim.
Gökyüzünü göremez oldum şu yüksek binalardan
Sevdaları da çekilmez oldu aşk trafiği hepten kırmızı
İş gücü çoktan bıraktım öylesine gidip bakıyorum
Gün öldüreyim kendimi oyalayım diye işte
Önce kadınlar ve çocuklar diyenlere karşı
Önce insanlık diyesimi getiriyor susuyorum
Bilmiyorum
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.