Ölüm, bir son değildi. Sadece yeni bir başlangıcın çığlığıydı. Her adımda biraz daha kayboluyordum; şehirlerin karanlık sokaklarında, insanların gölgelerinde. Kendi varoluşumun izini sürerken, geride bıraktığım her şey, ruhumun derinliklerinde yankılanıyordu. Hayat, bazen bir labirent, bazen de bir uçurumdu. Ve ben, her ikisinde de kaybolmaya hazırdım.
Gelecekte alışveriş merkezlerinin bir ucuna doğum evi, diğer ucuna mezarlık yapılır . Labirent /Burhan Sönmez
Yaşam Türkce
Yaşam
Ne söylendiyse sadece dinledik.
Başka nasıl yapılmalı kesin bilemedik.
Yaşamı görüb de böyle yapdık?
İnsanlar konuştu gerçeğe çatdık?
Yalnız konuşulur aynı mevzular.
Bunu yaparsan olacak budur.
Dialog Türkce
Dialog
Nasıl net gözlem yapa biliriz?
Olanları bir birinden nasıl ayıra biliriz?
Doğru,yanlış nasıl kolay anlarız?
Nasıl nura ulaşıb yalnışdan arınırız?
Derler insan çözülmez kutu bağlı.
Açılmaz bu kutunun hiç bir zaman sırları.
37 DAKİKA
Rastlantılar var,
Bir anda.
Aklından geçenden öte,
Bambaşka hâlinde.
Rastlantılar saat dilimlerinin ötesinde,
Ansızın oluyor ve şaşkınsın,
Öylece geçiyor.
Geceye İzdüşüm
Gökyüzü siyah bir kâğıt gibi,
Yıldızlar, geceye yazılmış birer not.
Ay, sessiz bir şairin kalem izi,
Gözlerinle okunmuş bir gizem sözü.
Rüyalar, zamanın kapılarını aralar,
Renklerin dans ettiği fantastik bir dünya.
Gönlüm, bir labirent gibi karmaşık,
Aşkın pusulasıyla yol alır burada.
Kuşlar, özgürlüğün melodi notaları,
Rüzgar, onların kanatlarında çalar.
Şehir, bir masalın kaybolmuş sayfaları,
Sokaklarında gezip, kaybolan izleri arar.
Gözlerin, bir zaman tünelinde yolculuk,
Bir düşün içinde kaybolmuş bir an.
Düşlerin resimleriyle süslenmiş,
Sıradışı bir masalın başkahramanıdır insan.
Emircan Yıldırım