Ey Makber!
Ey Makber!
soğuk taşlarının arasından
bir gül olup çıkıyorum
ruhumun muttasıl sancısından
heyhat ki kurtulamıyorum...
Makber
Makber
Eyvah! Ne yer, ne yâr kaldı,
Gönlüm dolu ah-u zâr kaldı.
Şimdi buradaydı, gitti elden,
Gitti ebede gelip ezelden.
Ben gittim, o haksar kaldı,
Bir köşede tarumar kaldı,
Baki o enis-i dilden, eyvah,
Beyrut'ta bir mezar kaldı.
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber, Sana ağuşunu açmış duruyor Peygamber. Kan dökmeyi seven bir millet değiliz, ancak söz konusu vatan ise dünyanın şah damarını keseriz. Senin kanınla yoğruldu bu kutsal topraklar senin kanınla yeşerdi nefes aldığımız bu ağaçlar gözün arkada kalmasın, ey şehidim!🇹🇷
Makber
Yârimdi o, yoktu bir rakîbi
Olmuş idi rûhumun tabîbi
Şimdiyse elimde yok ilâcım
Lâkin onadır hep ihtiyâcım...
~Abdülhak Hâmit~
Bir takım isyansal eylemler
youtu.be/_1Ht5Mb9MG0?si=...
Sabahın nurundan beri uyanık olan biz (ben ve babam) bu saate kadar uyuyan ev halkını Hafız Burhan dan Makber'i son ses dinleyerek protesto ediyoruz. Şimdi de uyanmasınlar da görelim 🤭
Mehmed Akif’i anlamak
“Sen ki, son ehl-i sâlibin kırarken savletini,
Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddîn’i,
Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran…
Sen ki, İslâm’ı kuşatmış boğuyorken hüsran,
O demir çemberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, ruhunla beraber gezer ecrâmı adın,
Sen ki âsâra gömülsen taşacaksın… Heyhât,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât…
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âğûşunu açmış duruyor Peygamber.”
Eşinin vefatı üzerine edebiyatımızın en acı eserlerinden Makber'i yazan Abdülhak Hamit Tarhan, iki hafta sonra eşinin taziyesinde tanıştığı bir kadınla evlendi.
Burası da böyle bir dünya canımın içi...
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber, Sana aguşunu açmış duruyor Peygamber."
Mehmet Akif Ersoy.
Ne hırs idim şu fani dünyaya
Bir makber taşında adı geçsin
Kırılmayan cesareti aklında,
Ölümden beter korkusuzluğu