Toplum olarak berraklığımızı, önceliklerimizi, ve ortak değerlerimizi ne zaman kaybettik.
Entelektüel olanlarımız oyun dışı kalmaya başladığında kaybettik, çünkü her temas değiştirir.
İşi için kullandığı kandille, kendi mesleki çalışması için kullandığı kandili ayıran Mimar Sinan'ın enayilik yaptığını düşünürken kaybettik.
Sobaya odun atarken odunu sobanın kenarına vurup, "İçinde örümcek,böcek vardır yazık yanmasın" diyen büyükanneyi fazla hassas olduğunu düşünürken kaybettik.
Bir Kızılderili atasözü ile bağlamış olayım.
"Son ırmak kuruduğunda, son ağaç yok olduğunda, son balık tutulduğunda; beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak!”
Hayatlarımızın en güzel anlarını hatırlamaya çalışalım hiç ama hiç biri emtialarla ilgili değildir, kurduğumuz bağlar ve duygularla ilgilidir.
Günaydın ❤