Mem û Zîn” adlı eserden bir bölüm
Zin bı Fındera Dı Peyive …. ZİN MUMA SESLENİYOR;
Dem, şem’e dı kır jıbo xwe demsaz ….. Bazen mumu ederdi kendine muhatab
Ki ey hemser u hemnışın u hemraz …. Ey sır ve oturma arkadaşım, baş arkadaşım
Herçendı bı sohtıne wekı mın ….. Gerçi yanmak yönünden benim gibisin sen
Emma ne bı gotıne wekı mın ….. Fakat