ELEŞTİREL DÜŞÜNCE ÜZERİNE
Bazı ilahiyatlarda ve bazı hocalar arasında eleştirel düşünceye vurgu yapıldığı biliniyor.
Tabii bunda sorun yok. Sorun eleştirel düşünce söz konusu olduğunda hep Buhari ve Müslimin veya diğer hadis kitaplarının/hadislerin yahut hanefiler dışındaki alimlerin eleştiriye hedef olmasıdır.
Sormak isterim: Hadisleri veya
Fazlur Rahman gibi Modernist ve Tarihselci bir İslam anlayışına sahip bir insan bile Türkiye'deki inkılapların dine dayandırılamayacağını yazmış. Hatta Aliya İzzetbegoviç'te Kemalistlerin Ziya Gökalp'in din anlayışını çok abartarak onun ruhbanlığa olan öfkesini ta en temele kadar indirdiklerini yazmış. Yani dini bilen birisi ne kadar Modernist ve ılımlı düşüncelere sahip olsa da Ortadoğu'da 20. yyda kurulan Modernist yönetimlerin müsbet dini bir veçhesi olmadığını bilir.
İmam Gazali dine en büyük zararı verenin dini yanlış yoldan savunmaya çalışanlar olduğunu söyler. Mesela bu tarz insanlara iyi bir örnek dini Modern felsefeye dayanarak savunmaya çalışanlardır. Kimdir bunlar? Fazlur Rahman, Cemil Meriç, Mustafa Öztürk, Hilmi Ziya Ülken, Caner Taslaman, Enis Doko, Muhammed Arkoun vs. Çünkü bunlar İslamı İslami olmayan bir perspektiften savunarak dinin dayandığı temel paradigmaları önemsizleştirmiş olurlar. Bu da dini tahrif etmekle eşdeğerdir. Bunların savunduğu şey İslam değil İslama benzeyen bir mistisizmdir.
Şu Modern Klişe Gerekçeye Odaklanin Bence
Evvel emirde söyleyeyim: Elbette Modern durumlar var, dikkate alınacaklardır. Ancak öyle hakikatler var ki, modern durum ne olursa olsun bu hakikatler onlara feda edilemez. Bunu hatırlatmama bir tarihselcinin şu ifadeleri sebep oldu: “Bizim İslâmî gelenekteki hâkim görüşten farklı bir vahiy anlayışını