Bir harfin şekillenişi, bir heceye, kelimeye dönüşmesi, başka sözcüklerle dayanışması, bir dizeye doğru başlayan mucizevî yolculuk.
Sonra boğum boğum iç içe geçmiş dizeler, dizelere ruh veren hayaller/imgeler.
Şimşeklerin gök yüzünde ışıktan valsi, toprağa düşen nurdan cemre.
Ben bunu bilir bunu derim:
Dilden doğan ve dili doğuran anaç bir duyarlıktır şiir.
...
Bu vesileyle, şiirimize "cemre" düşüren Yahya Kemal Beyatlı'yı ölüm yıldönümünde saygıyla ve özlemle anıyorum.
Türkçe kadar uzun ömrü olsun.