Bir kitap okudum, sırrı bir kaç ayette gizliydi.
Okuyanın değil yaşayanın hayat bulduğu,
Her zerresine kadar ibadete durduğu,
Acizliğiyle gurur duyduğu,
Gönlün sırrına vakıf olup, Aşk'a meftunluğu.
Değil miydi ki sadece Bir vardı,
Kalanı hep O'ndan alemler içine aktı.
Öyle bir var vardı ki, kalanın yok olduğu,
Sırların için de hiç olduğu,
Öyle işte, Vardan gelip Hiçliğe koyulduğu...
İnsan bazen şöyle bir bakıyor, susuyor, sessizlikle seyir eylemeyi deniyor tüm nefsani tanılardan uzaktan olduğu gibi, kendisi gibi ve sonra diyor küçük bir zihin dalgacığı, ama, sonrası yok ...ama, ama'sı da yok, sadece sessiz ol ve dinle, olan, olmakta olanı, tüm haşmeti ile, hareketsizce, eylemeden eylemin fiiliyatı harbine karışarak, tüm olanlardan harici ve olanların hepsinden de yekpare bir kuvvetle bir kıvılcım bazen çakabiliyor ve sonra,
Gidebileceğin yol
gerçek yol değil,
Söyleyebileceğim isim
gerçek isim değil.
Gökyüzü ve yer
isimsizde başlar;
İsim, anasıdır
on bin şeyin.
O sebeple istekten arınmış ruh
gizli olanı görür,
hep isteyen ruh ise
yalnızca istediğini.
İki şey, tek kaynak,
ama adları farklı,
kimliği ise saklı.
Sırların sırrı!
Gizli olana açılan kapı
... sonrası da yok
7.Kapı : Sırr
Bu kapı sırrın da bir sırrı varlığını anlatır bizlere. İçimizde sadece Rabbimizin bildiği ve bileceği sırların da sırrında gizli olandı o. Şöyle der ve teskin oluruz bu son kapıda:
"Lâ ilahe illallah, Muhammedun Resûlullah..."
Siret-i Meryem 🌷
Salavat-ı Meşişiye
🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲
Salavat-ı Meşişiye
أعوذ بالله من الشيطان الرجيم
بسم الله الرحمن الرحيم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مَنْ مِنْهُ انْشَقَّتِ الأسْرَارُ، وَانْفَلَقَتِ الأنْوَارُ، وَفِيهِ ارْتَقَتِ الْحَقَائِقُ، وَتَنَزَّلَتْ عُلُومُ آدَمَ فَأعْجَزَ الْخَلاَئِقِ، وَلَهُ تَضَاءَلَتِ الْفُهُومُ فَلَمْ يُدْرِكْهُ مِنَّا سَابِقٌ وَلاَ لاَحِقٌ، فَرِيَاضُ
Mezar, mezar, zıtların kenetlendiği nokta;
Mezar, mezar, varlığa yol veren geçit, yokta...
Onda sırların sırrı: Bulmak için kaybetmek.
Parmakların saydığı ne varsa hep tüketmek.
Varmak o iklime ki, uğramaz ihtiyarlık;
Ebedi gençliğin taht kurduğu yer, mezarlık.
Ebedi gençlik ölüm, desem kimse inanmaz;
Taş ihtiyarlar, servi çürür, ölüm yıpranmaz.
Necip Fazıl Kısakürek
Ey biçare ! aramakla mükellef iken nedir seni yoldan eden? Madem sırra vakıf olmaktır niyetin o vakit kaldır önündeki engelleri.. Bak ! bak âlemi temâşa et , şu gördüğün cihân sırrın asıl kendi.. Aç gönlünü iltica et zat-ı Bariye açki vukufun halleri tecelli etsin yüreğinde.. O büyük zatın sırrı zerreden küreyedir. Her bir zerre de, içinde gizlediği büyük bir âlemin meskenidir . Bir çiçek dahi sebepsiz yaratilmaz iken sendeki sır sırların ötesindedir...
nevamımdır sadece kalemim 🖋️