Dur yürek! Yapma bunu artık üstüme üstüme gelme. Biliyorsun gündüzleri kaldıramam, hadi geceyi bekle. Hele bi gece olsun, ne var ne yok hepsi siyahlarını giysin. İnsan geceye, gece ise yalnızlığa bürünsün o zaman gel işte. Öyle gel ki nefessiz, soluksuz kalayım, öyle gel ki kalbim son atışlarını senin şerefine atsın ve öyle gel ki akılım buz, bedenim taş kesilsin. Patlat içindeki volkanları, lavları zamanı lağvetsin. Yalnızlık şiirleri bestelensin, solisti bir dal sigara olan gece gurubunun elinden. Yeter ki gündüzleri gelme yürek! Bir gören olur sonra, saklayamam içimdeki hüzün dağlarını. Gören olur; belki ayba, gayba ve deliye çıkar adımız. Sanma ki aldırış ederiz bunlara lakin bırak namahreme matem bulaştırmasınlar...