Karanlık çökmeden, yıldızlar görünmez.
Bir şeyin hakikati, yıkılırken ortaya çıkar. Düşerken, yıkılırken, kaybederken ne isek; aslında oyuz.
Kemal Sayar
Sen gel bence ...
Közde çayımızı demler,
Huzuru yudumlarım gözlerinde,
Sesinle ıslanır nefesinle kurulanırım,
Yağmurun sesi cesaret verir ürkek cümlelerimize,
Zaten yağmurda yağmak üzere,
Sen gel bence ...
Daha bir yürekliyim bu aralar,
Daha bir asi,
Daha bir suskun,
Hatta daha bir çekilmez,
Kendimden gidesim var ..!
Ben benden gitmeden,
Sen gel bence ...
Yürekten yüreğe akar susarız gerekirse,
Zaten susmak dediğin edep değil mi ..!
Yırtar atarız hüzünlü geceleri ömrümüzden,
Karanlığı mutluluğumuzla aydınlatır,
Solan umutlarımızı yeşertiriz doğan güneşle ..
Lal olan yüreğim edebim ebediyetim,
Yüreğime karanlık çökmeden,
Sen gel bence ...!
Bedirhan Almas
Başımda gâibten seslerin cengi
İş ki uyuyayım şafak sökmeden
Semâya güneşin kıpkızıl rengi
Karabasan edâsıyla çökmeden
Mayası çileyle yoğrulmuş müjde
Her gece zihnimi gıdıklamakta
Ne olur, bir akşam düşmeden vecde
Uyusam, uykuma hasret yatakta
-ali
“Işığın kıymetini karanlık çöktüğünde anlarsın..
Karanlık çökmeden ışıklarınızı koruyun.!”
m?🍃
Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez;
Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez.
İçeride bir has oda, yeri samur döşeli;
Bu odadan gelsin diye çağrılmadan geçilmez.
Eti zehir, yağı zehir, balı zehir dünyada,
Bütün fani lezzetlere darılmadan geçilmez.
Varlık niçin, yokluk nasıl, yaşamak ne, topyekün
Aklı yele salıverip çıldırmadan geçilmez.
Kayalık boğazlarda yön arayan bir gemi;
Usta kaptan klavuza varılmadan geçilmez.
Ne okudun, ne öğrendin, ne bildinse berhava;
Yer çökmeden, gök iki şak yarılmadan geçilmez.
Geçitlerin, kilitlerin yalnız O'nda şifresi;
İşte, işte o eteğe sarılmadan geçilmez!
Necip Fazıl KISAKÜREK
Başımda gâibten seslerin cengi
İş ki uyuyayım şafak sökmeden
Semâya güneşin kıpkızıl rengi
Karabasan edâsıyla çökmeden
Mayası çileyle yoğrulmuş müjde
Her gece zihnimi gıdıklamakta
Ne olur, bir akşam düşmeden vecde
Uyusam, uykuma hasret yatakta
-ali