Uzak Bir İhtimal Midir?
İçimden dökülemeyen çağlayanlar ne zaman coşar,
Ne zaman dolup dolup taşarım gözlerimden…
Zor günlerin habercisi bir ömür
Gecelerimi zehir eden azabım ne zaman biter,
Aslı bilinmez, sorulmaz,
Konuşulur kulaktan kulağa
Kaç gönül daha yıkar,
Kaç çiçek daha soldururum…
Kaç defa ellerimin arasından kayıp,
Gözyaşına şahit olduğum hayatlardan sorumlu olurum?
İçimdeki şeytanla savaşım,
Amansız imtihanım ne zaman son bulur,
Huzur ne zaman uğrar gönül haneme…
Şimdi ufukta beliren kurtuluşum,
Uzak bir ihtimal midir?
#koçan
Başımı hangi yastığa koysam
yokluğunun
hırçın soğukluğu
Kollarımda
sıcaklığının
tarifsiz yoksunluğu
Bir yanımda
bir şeyler eksik
bir yanımda
çağlayanlar
taşanlar
Hangi gözümden akarsa aksın
içimde yaşayanlar
Bu acılar
yaşımı
ancak
yanağınla silersen diner
Uzat, ay yanıklı körpe ellerini
Uzat, yıldızlarla buluşsun sular
Bir ağırlık çökmüşki sanki dünya sırtımda. Gitsem köprüler çökmüş, çağlayanlar karşımda. Ne kağnılar yürüyor, nede insanlar arkamda. Güneş doğalı çok olmuş, bari batsa kurtarsa...
SEYHAN...Yaşar Kemal'in 16 yaşında yazdığı ilk şiiri.
Ey Seyhan karışarak beyaz köpüklerine
Suyundan bir damlacık gönlüm almak istiyor
Şen kalbim katlanarak en büyük yüklerine
Ruhum koynunda bir an düșe dalmak istiyor.
Kekikli yamaçlardan süzülerek içime
Ruhumda çağlayanlar yaratıyorsun Seyhan
Her gün bir yeni neș'e katarak sevincime
Ölmeyen varlığını aratıyorsun Seyhan.
Kopan kar yığınları Torosun zirvesinden
Bak sana yeni yeni müjdeler fısıldayan
Geçerken bir çınarın, bir çamın gölgesinden
Tatlı göğsün mehtapta ne güzel ışıldıyor...
Yaşar Kemal