İnsanlık bir Eşe ihtiyac duymadığı anda kendini aşacaktır. İnsan mutlu olmak için yaşayan bir varlıktır bu mutluluğu ona sağlayan en ilkel içgüdüsu Eş edinmektir. Buda beraberinde diğer ilkel duyguların varolmaya devam etmesini sağlar ve onları güçlü tutar. Buna Koruma,Saldirma, Çalma, Öldürme,Edinme ve Biriktirme örnek gösterilebilir. Kanaatimce Eş bulma insani İlkellige hapseden bir dürtü. Bu genlerimizde var ama unutulmamaliki geçtiğimiz 1 milyon yılda genlerimizde varolan pek cok ozelligi kaybedip olmayan pek çok özelliği edindik. Buna Adaptasyon>Mutasyon>Evrim üçlüsü sebeb oluyor sırasıyla. Demektir ki İçgüdülerimizde değişebilir. Daha iyisini istemek yerine Daha Faydalisini istemeliyiz (Fayda herzaman İyi ile birlikte değildir) . Bir hedefe ve o hedefe ulaşmak için bir Zarurete ihtiyacımız var. Ancak bu şekilde Gelişebiliriz. Bunu kısa yoldan yapabilmek için Bilincimizi bedenimizden ayırmamız gerek Sanal dünya yasami vb. Uzun yol ise Varoluşsal Bir Tehditle karşılaşmak olacaktır Bir hastalık,istila veya büyük bir savas gibi. Umarım kisa olanla yaparız. Çünkü bu süreç kaçınılmaz bir gelecek.