artık görünmüyor mevsimde hüzün
bulutlar bir garip rüyaya dalmış
ufukta güneşi ağlatan yüzün
bir mültecî gibi tenhâda kalmış
Akşam güneşi, filtrem
…
Demleniyorum!
Tutunamayanlarla hayata tutunuyorum.
Alıştık.
Eyy zavallı ruh, bana yol göster!
.
Tutunamayanlar
Ve akşam güneşi batmış
Yarın yükselecek
'Zaman uçup gidiyor'
Hep bir ağızdan söylüyorlar
Güzel olan
Her günü seninle tekrar tekrar yaşamak
Erimek yarını olmayan zamanlarda
Durdurmak bir yerde bütün saatleri
Bütün kuralları kırıp parçalamak
Sonra varmak o yerlere
Mevsimlere dur demek
Kar yağarken çiçek açtırmak ağaçlara
Güneşi bir akşam saatinde tutup bırakmamak
Sonra doldurmak ay ışığını kadehlere
Delicesine içmek
Ve unutabilmek her şeyi ansızın
Sevmek seni en yücesiyle sevgilerin
Birlikte geçmiş, gelecek bütün çağları aşmak
Güzel olan
Sevmek seni Tanrılar gibi
Seninle Tanrılaşmak...
Ümit Yaşar Oğuzcan
Aşkımı dillerde
Gözümü yollarda
Şu gurbet ellerde
Sanki kara bulut seni saklıyor benden
Ne olur
Ne olur
Ne olur
Dön bana
Bak batıyor yine akşam güneşi ..