OKUMADAN GEÇMEYİN!!!
Hiçbir şey'e hevesim kalmadı ,ne çalışmaya ,ne okumaya ne de çabalamaya...
Kapitalist sistem'e boyun eğmiş rızkımızdan korkuyoruz ,gidip kredi çekip araba ev alıyoruz ömrümüzün yarısı bunu ödemekle geçirip gidiyoruz bunları elde edince bir bakmışın ki ömür bitmiş ortada hiçbir şey yok etrafında ne dostun ne de arkadaşın var hepsi seni bırakıp gitmiş pişmanlıklarıyla baş başa geçen ömrün zararlarıyla uğraşmakta;değerli kardeşlerim bir istirhamım var gelip geçici şeyler için üzülmeyin elinizde olana değer verelim , birbirimizi sevelim ,birbirimize saygı gösterelim değer verelim,yardımlaşalım ,anne ve babamızın değerini bilelim ,malımızı değil ahlakımızı artıralım , insanların razı olacağı biri değil Allahın razı olacağı bir kul olalım ,yemek için yaşamayalım ,yaşamak için yiyelim ,insanlara faydalı şeyler yapalım çünkü senin malın, mülkün,makamın unutulur fakat insanlara olan iyiliğin unutulmaz ,insanlar olan faydan unutulmaz .
bu dünyadan pişmanlıklarımızla gitmeyelim
Başta söylemiştim ya hevesimin kalmadığını beni diri tutan sevgi ve saygıdır,Allaha olan inancım'dır.
Gitmenin ekseriyetle iki yönü vardır. Biri neşe, umut, heyecan taşır öteki daima keder. Mevsim Yenice bir başka öyküsünde tam da bundan bahseder: "Nereye gideceğini sormuyorum. Çünkü ikimiz de biliyoruz; gitmek gitmektir, neresi olduğunun önemi yok." Bazen sadece gitmek gerekir sevgili okur. Önemi yoktur varılacak yerin, giden için de
Güüüü naaay dıııın
İnsan 5 yaşına gelmeden anlıyor; açlığın öldürdüğünü, soğuğun dondurduğunu, ateşin yaktığını...
Sevgisizliğin insanın canını acıttığını...
Duyguları, nesneleri, kişileri, çevresini tanıyor.
Her şey ona çok büyük görünüyor:
Ev, masa, anne, baba...
10'una gelmeden oyunla, sayılarla, harflerle tanışıyor. Azgın bir iştahla öğreniyor. Kız ya da
Her Kadir Gecesi bir dönüşüm anıdır.
Ya Ali bu gece ne yapalım?
Cenabı Hakk’ın kudretini düşünün.
Moralin bozuk olduğunda hadi işi gücü bırak gidiyoruz diyen,
Araba kullanmayı onunla ögrenip birlikte otobanda hız yarışları yaptığımız
Beraber kafayı bulduğumuz
Gecenin bir yarısı kalkıp kebap yemeye, beyran yemeye gittiğimiz
Evde o, işte o ama evde eşliğini, işte konumunu bildiği, kimse yokken sarmaş dolaş biri yanımızda olduğunda nereden tanışıyoruz misali ciddiyet.
Evi, mutfağı, işi kısaca kalbimizin her zerresini bölüştüğümüz, her yerde ikimizin zevkinden parçaların olduğu
Birlikte dünyayı eğlenerek turladığım biri olsa ve o biri hayalimdeki sektörden hayalimdeki gibi olsa ve bu mucizevi şey 2018 deki gibi gelip beni bulsa ve bana rağmen asla vazgeçmese herşeyi birlikte yapsak...
Hayallerimi süsleyen uyumlu mutlu huzurlu tutkulu olduğum sevdiğim adamdan ikimizin de ortak kararıyla dünyanın en tatlı bir oğlu, bir kızı olsa ve Allah'ın emaneti o güzel şeye birlikte iyi bir Anne Baba arkadaş olsak
Her yaşta bizim birbirimize tutkumuz, aşkımız, sevgimiz daha da artsa daima birbirimize karşı alev alev aşk sevgi huzur sadakat tutku dolu olsak
Daimi işimde kalbimde mutluluk lütfen gel ve beni bul ve sonsuz sefkatinle sar bırakma.
Dışarıdayken yapmayı en sevdiğim şeylerden biri insanlara gülümsemek. Buna verilen yanıtlar çeşitlidir. Bazen cevap alamıyorum çünkü onlara gülümsediğimi asla fark etmiyorlar. Ama bazen, büyük bir gülümseme bile olsa geri dönüyorum - sanırım bu zamanın yarısı olurdu. Ve onların gününün farklı olduğunu görebilirsiniz, tıpkı benimkinin o anda olduğu
"Bu fotograf ve altında ki yazı benim eski bir anımı hatırlattı ; Arabamı, bi günlüğüne araba ihtiyacı olan arkadaşıma vermiştim. Bir gece yarısı yolda yürüyorum evime doğru, yol kenarında dilenen yaşlı bir amca gördüm. Kış günü ve üzerinde mont yok. Para vermeye karşı olduğum için, üstümde ki montu çıkarıp, verdim. Evimin önüne geldiğimde,