YILMAZ ÖZDİL ( SÖZCÜ GAZETESİ KÖŞE YAZARI) kaleminden.
CUMHURİYET MUCİZEDİR
29 Ekim 1923 sabahı
Nüfus 13 milyondu, 11 milyon kişi köyde yaşıyordu. 40 bin köy vardı, 37 bininde okul yoktu, postane yoktu, dükkan yoktu. 30 bin köyde, yani her dört köyün üçünde cami yoktu. Traktör sayısı sıfırdı, biçerdöver sayısı sıfırdı, karasaban vardı. Ayçiçeği üretimi yoktu, şeker üretimi yoktu, ekmeklik un bile
#RefahOnFire
Yâ Rabbi!
Yâ Rahmân!
Yâ Rahim!
Yâ ALLAH..
Yâ Rabbe’l-Âlemîn!
Yâ Erhame’r-Râhimîn..
Kudüs, Mescid-i aksa, Gazze ve mazlum ümmet-i Muhammed için ellerimizi Sana açtık! Dualarımızı kabul buyur ALLAH’ım..
HAN DUVARLARI
-Osmanzade Hamdi Bey'e-
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye
Traktör ile kavun satan seyyar manavcıdan bizim köyün çocukları tabi benden yaşça büyüklerdi (6 yaşındaydım)
Traktör vagonundan kavun çalmaya başladılar benim boyum kavunlara yetişemeyince sinirimden traktör şoförünün koltuk minderini çaldım.
Adamlar tam bizim köyden ayrılacağı sıra çalınan minderi farkedip şoför köyün çocuklarına yalvarmaya başladı " ne olur şu minderi getirin ne ilginç bir köy diğer köylüler kavun( kavunların çalındığından haberi yok)çalıyor siz minder ,mindersiz rahatsız olurum getirin şu minderi ".
Tabi vicdanen rahatsız oldum, minderi götürüp verdim...
Adam bana 3 kavun verdi.
Ben de boyuna onu düşünürüm....
Sevdiklerimizin değerini bilelim:(
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar