Alıntı ve İncelemelerim
İnsan
İnsanlar olarak her zaman gücümüzün yettiği şeyleri ezdik. Her zaman kendimizi üstün gördük. Toprağın üstüne bir iki tane bina dikebiliyoruz diye dünyayı kendimize ait sandık. İnsan olmayan diğer her şeyi de kendimize hizmet eden ve biz olmazsak yaşayamayacak olan varlıklar olarak nitelendirdik. İlk ortaya çıktığımızdan beri yaktık, yıktık,
Vehhabiler Şubat 1803’te Taif’i yağmaladılar. Yalnız kalan Mekke Emiri yenilgiyi kabul etti. Suud bin Abdülaziz’in kendisine hayat hakkı tanımayacağını anlayan Şerif Galip, yetkilerini kardeşi Abdülmuin’e devredip ailesiyle birlikte Cidde Valisi Şerif Paşa’ya sığındı. Kısa süre sonra Abdülmuin ve kentin ileri gelenleri Suud bin Abdülaziz’e başvurarak sığınma talep ettiler (Nisan 1803). Bu talebi kabul eden Suud, ordusuyla birlikte Mekke’ye girerek İslam büyüklerine ait ne kadar türbe ve mezar taşı varsa tahrip etti.
Aman Yarabbi… İnsanların akıllısı budalası hep bu sevdada… Kadına iptila hastalığı bir dahiye, bir hımbıla aynı şiddetle musallat…
Hakka Sığındık, Hüseyin Rahmi Gürpınar
Bilemem bu işte bana rahman mı? Yoksa şeytan mı yardım etti? Hacı Ferhat Efendiden beş yüz lira kopardım…
Hakka Sığındık, Hüseyin Rahmi Gürpınar
“Maalesef henüz insanlık vicdanların yarattığı kanunlarla idare olunacak kadar ilerlemedi.”
Hakka Sığındık, Hüseyin Rahmi Gürpınar