Kerem Gibi:
"Kaç bahar gezdim, gönül düzde
Yâr edip yelleri
Kâr değil bu derdiğim güller
Yağdı dikenleri
Kaldım bir başıma
Bu dert beni öldürmez de süründürür aman
Yaktım genç yaşımı
Bu matemi, kalbim zevk ediyor, onduramaz
Çare bu değilse de
Kandı sonsuz kere
Kör kuyu, derin ateş
Kamberi de kül
Varmadı kerem gibi
Kâh görünüyor dibi
Kör kuyu derin ateş
Kâh yeri meçhul"
Mabel Matiz
Bu nasıl düştür, bu nasıl düşleyiş?
Düğüm düğüm kör karanlık, gök karanlık, kubbe karanlık..
Gece zifir, yol zifir, güğüm güğüm her şey hal zifir halim zifir
Bu nasıl kelamdır, bu nece sual?
Yazılan zindan, kuyu zindan, sicim sicim tümce zindan
Bu nasıl düştür, bu nasıl düşleyiş...
Vakit uyanma vaktidir
Vakit, aydınlık vakti...
Cehennem hatıraların küllenmesi, ümitlerin susması… Cehennem haykıramamak, ağlayamamak… Cehennem çöl değil, kuyu: Sularında yıldızlar parıldamayan kör bir kuyu cehennem.
Çare bu değilse de
Kandı sonsuz kere
Kör kuyu, derin ateş
Kamberi de kül
Varmadı Kerem gibi
Kâh görünüyor dibi
Kör kuyu derin ateş
Kâh yeri meçhul
insanın kalbinin karşısında aklını savunması ve ne acıdır ki kalbini hiç ikna edememesi nerden baksan kör kuyu..