Gül istedim diken oldu yerim ne çare kılam ..
Meğer libas-i hayatımı pare pare kılam ..
N’olaydı sihr bileydim ki hicre doymak için ..
Yüreğimi yüreğin gibi seng-i hare kılam ..
Eğer sitareye hükm olsa vaslın ey mehru ..
Yaşımla ruz ü şeb âfâkı pür sitare kılam ..
Dedim ki yâre kulum dedi bu sözü diyenin ..
Kesem kalem gibi başın dilin de pare
Elazığ, Merkez
“zerre içinde zerreyim,
ben kendimi bilmez miyim.
yani, işin sırrı kendini bilmekte.
değişmek istiyorsan eğer, bileceksin kendini.
neyi terk ettiğini bileceksin.
neyi terk ettiğini bileceksin ki,
neye kavuşmak istediğini bilesin.
şimdi düşünüyorum da…
bırak bilmeyi,
ben aslında hiç öğrenemedim kendimi…”
Nazım Hikmet
'Daha son sözü söylemedi hayat. Belki yarınlar, mutlu sonlar var. Yeniden başlamak yorar insanı ama; sonunda kavuşmak, mutlu olmak var.'
Çünkü insan sabırdan sonra doğacak güneşi görmek ister..
( çünkü insan onca yıl bekledikten sonra Kavuşmak ister)
