En yakın yabancı
Şehre onurlu bir sadakatın varlığını batırarak
Üstümü çarptırıp karışık hesaplara
Göğsümde kahramanca bir gürültü
Kabaran bir kımıltı yükseltiyor
Derimde arta kalan çiçek tortuları için
Herkesin içinde kaba ,kaypak ihanetleri
Bir kenara ittirip
Temize çıkmak için
Feraget edilmiş bir hayattan
En yakın yabancıyı bulmak için
En yakın
İnsana verilen en büyük ceza nedir sizce? Düşünmek, fazlaca düşünmek olabilir mi? Farkında olmak. Hayatın farkında olmak. Bu katlanılır şey değil sahi! Deli sıfatı konulan insanları daha iyi anlamaya başlıyorum sanırım. İnsanlar için yaşam bir ceza, bir sınav mahiyetinde hüküm sürdüğünde kimileri düşünür, kimileri delirir, kimileri ise yaşamazdı. Zamanın tik tak atışına karşı yaşamı ciddiye almayan bu insanlar yaşamın ne anlam ifade ettiğini dâhi düşünmezler. Ertelemenin kuyusuna düşerler. Bir gün ne yaptın bu dünyada denildiğinde yaşadım bile diyemezler. İşte farkında olmak ne demek, hayatı yaşamak ne demek, insan olmak ne demek anlamadan geçip gider. Deliren insanlar, neden delirirler? Onların delirmesine sebep olan asıl şey nedir? Bir kitapta okumuştum şöyle diyordu: " delirmenin insanı yaşattığı söylenir, en azından bilinç kaybolduğu için daha az acı çekilir ölü gibi uyunur. " Bilinç yok mu olur gerçekten? İnsanın kendi varlığını sıradanlaştırması, herkes gibi olmayanı dışlayışı... Ama herkes birbirine benzerse nerede kalırdı özelliğimiz, bizi biz yapan değerleri yitirdiğimiz de ürettiğimiz seri makinlerlerden robotlardan ne farkımız kalırdı? Kimse hiç yoktan delirmez, kimse delirmek için doğmaz. Belki de en büyük ceza hayatı aklı başında yaşamaktır. Delirmenin insanı yaşattığı söylenir sözü kanıtlanmış bir söz olsa gerek.
Şiir Antolojisi
GÜNÜN ŞİİRİ
Cezmi Ersöz
Gözlerimden Çok Yaramı Sevdim...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne
Şans Ver- As I was moving Ahead Occasionally I Saw Brief Glimpses of Beauty (2000)
Bu alışılmışın dışında olan uzun metraja şans vermenizi isterim. Yönetmen Jonas Mekas, otuz yılı aşkın özel ev film çekimlerini kullanarak uzun metrajlı bir anlatım hazırlayarak hayatının kişisel ve samimi bir tasvirini sunuyor. İki buçuk saat boyunca başka bir insanın gerçek hayatının içinde olduğunuz ve başka bir insanın hayatını deneyimlediğiniz bu eser gerçekten şansı hak ediyor. Eğer uzun, diyalog bulunmayan ve size bir şeyler vaat etmeyen yapımları izleyemiyorsanız bu size göre değil. Fakat eğer farklı bir deneyim yaşamak istiyorsanız dikkatinizi dağıtacak her şeyi bir kenara bırakın ve 70 li yıllardan itibaren gerçek bir insanın, gerçek hayatının bir parçası olun.
"Bana çok rezil davrandığın halde, seni asla yüzüstü bırakmayacağım dünya. Bu hiçbir yere gidememe, sıkışıp kalma duygusu, dante'nin ilk beyitindeymiş gibi hissetmek. Bir sonraki adıma, kademeye geçememe korkusu. Kendimi toplamadığım sürece, yüzeyde kaldıkça, ilerlemek zorunda kalacağım. Acı veren berbat kararlar vermek zorunda kalmayacağım. Nereye, nasıl gideceğime dair seçimlerim de."
"Hayat Devam Ediyor...
Kameram... Film çekmek için... Film yapmıyorum. Sadece kayda alıyorum. Film çekmenin coşkusu, etrafımdaki hayatı, gördüklerimi, tepkilerimi, parmaklarımın, gözlerimin tepkilerini filme almanın coşkusu, bu an, şimdi, her şeyin olduğu bu an. Ah, ne coşku!"
"Nerede olduğumu bilmiyorum. Nerede olduğumu bilmiyorum! Ama biliyorum ki, ilerledikçe, ilerledikçe bazı güzellik anları, kısa güzellik ve mutluluk anları yaşadım dostlarım! Biliyorum, biliyorum, kısa, kısa güzellik anları yaşadım! Arkadaşlarım! Arkadaşlarım!"
Mutluluğu nerede arıyorsunuz?
TV’de bir programda sunucu, milyoner misafirine sordu:
-Hayatınızda sizi en çok mutlu eden şey ne oldu?
Adam:
"Hayatımda dört mutluluk merhalesi yaşadım.
1- Mala, eşyaya düşkünlüğüm oldu, elde edince, mutluluğun bu olmadığını anladım.
2- Çok pahalı şeylere düşkünlüğüm oldu, elde edince, onların verdiği mutluluğun, zamanla tesirini
Herkese iyi geceler
Geri döndüm, burayı her ne kadar çok sevsem de beni fazla depresif yaptığı için kapatmıştım. Bugün içinde bulunduğum durumda ise hayatım daha iyi yerlere gidiyor. Bu süreçte ne yaşadım önce Ankara’ya taşındım cebimde beş kuruşsuz bir şekilde. Bir diş kliniğinde işe girdim tasarımcı olarak, daha sonra oradan kovuldum ve 2 haftalık bir işsizlik sonucu mcdonalds’a girdim. Karamsar düşünceler içinde çalışırken aniden bir telefon geldi ve bir stajyerlik teklifi aldım. Sinema sektöründe bir projeye dahil oldum stajyerliğimi tamamladıktan sonra orada tanıştığım ve çok sevdiğim ekibimle istanbula asistan olarak taşındım. Şu an birazcık krediye batmış durumdayım ama olsun sonuç olarak artık sevdiğim işi yapıyorum ve dünyada iz bırakmak için bir fırsatım var. Bunu sonuna kadar kullanacağım.
Bu arada biliyorum bunlar hiçbirinizin umrumda olan şeyler değil ama 1 yıl sonra nerede olduğumu daha iyi görebilmek için bunu buraya not olarak düşmek istedim. Umarım herkes hayatta mutlu olduğu ve hedeflediği yerlere gelir.
"Çok sayıda pantolon ve palto, çok az sayıda insan tanırız. En güzel elbiselerinizi bir bostan korkuluğuna giydirip yanında sünepe bir hâlde dikilirseniz, yoldan geçen herkesin sizi değil, korkuluğu selamladığını göreceksiniz." Henry David Thoreau, Nerede ve Ne İçin Yaşadım
08.09
Yeni yaşım, yeni yaşayacaklarım, belirsiz günlerim ve ölmeden önceki son günüm belki de...
Sevgili 24, bana farkındalık ve bir kaç güzel anı bıraktın. Yeni yaşıma girerken 25 imi çok daha güzel kucaklamayı öğrettin.
Artık bir başkasının biçtiği değere göre poz kesmiyorum kendime!
Çok daha özgüvenli ve çok daha umutluyum bugün!
Neler yaşadım, neler yaşıyor ve yaşayacağım daha...
Hayat upuzun bir maratona benzese de, aslında kısacık bir reklam arası. Ebediyet nerede, ben o ebediyetin neresindeyim? Ben kimde ne kadarım, kim bende ne kadar artık daha iyi anlıyorum. Yolumu çok daha güzel çizecek ve kendime çok daha kıymet vereceğim. Çünkü ben ailem için biricik, kendim için tek ve beni yaratan Rabbim için kıymetliyim. Bu cana daha çok ehemmiyet göstereceğim, söz!
İyi ki doğdun kıymetli kendim, kalan ömrünü çok güzel geçir 🌼💚