“Sanmayınız ki sakın ben ölmüşüm gerçekten, Vallahi sizde kaçın buna ölüm demekten. Ben bir serçeyim ve bu beden benim kafesim. Ben uçtum o kafesten, rehin kaldı bedenim. Bu sabah aranızda bir ölü gibiydim ve bir müddet yaşadım ve sonra kefen giydim. Sakın sanmayın ki, ölüm, daim ölmektir, biliniz ki hayattır ve ne yüksek gayedir. Sanmayın ölüm, azap, şiddet elem çekmektir, o sadece bir evden, başka eve geçmektir. Azığınızı alın ve yola hazırlanın, eğer aklınız varsa, başka şeye kanmayın! Bana rahmet okuyun, rahmet olunasınız. Biz gittik. Bilin ki sırada siz varsınız. Son sözüm olsun, “Aleyküm selam“ dostlar. Allah selamet versin diyecek başka ne var?“