Burçak Çerezcioğlu - Mavi Saçlı Kız
Mavi Saçlı Kız
Burçak Çerezcioğlu’nun günlüğü aslında. Acıklı lösemi günleri ama bir o kasar da yaşama sevinci…
İç çeke çeke okumuştum.
Yaşam ve ölüm arasındaki çizgi bazen çok incelebilir. Bu çizgide yaşanan hayatlar vardır. Can yakıcı hayatlar.
Emek emek büyütülen sevgiler vardır. Cesaret olmadan tek adım atılamayacak tehlikelerin içine sokar
Ben deliyim…
Yorgun ve yalnızım kaldırımlara misafirim…
Gecenin gözleri üzerimde.
Denizin ortasında küçük bir
adayım, yüzme bilmem…
Emrederim adım gibi,
Emir benim!
Gökyüzü karmaşıktı, renkler birbirine girmişti,
Kafamın içi gökyüzüne yansımıştı.
`Eslem
İstanbul bilmeli ki limanlardan gemiler
Önce senin kalbine açılır
Bir elimizde umut bir elimizde sevda
Yürüyelim seninle İstanbul da
Tuvalde çizgiler renkler kırmızı
Kırmızı sevdiğini bilince
Çekilir mi artık güllerin nazı...
İnsan bir kez âşık oluyor, bunun belki fazlası da vardır ama ben bilmiyorum. İnsanın konuşurken gülücükler saçtığı, umarsızca konuşmak istediği, yaptığı her hareketi hayranlıkla izlediği ve nedense ne yaparsa yapsın en doğrusunu en güzelini o yapıyormuş hissini yaşatan bambaşka bir duygu, aşk... İnsan aşık olduğunu hissedince renkler güzelleşiyor, sesler ritmini buluyor, gözyaşları çok oluyor, kalp çarpıntısı artıyor ve sadece kendi mutluluğunu değil, aşık olduğu kişinin mutluluğunu da düşünüyor. Beraber olduğu ya da olacağı zamanlara dair hayaller kurup, elinde telefonla mesaj bekliyor... Bunlar aşık olmanın getirdiği güzel ve nadir duygular. İnsan bu duyguları her zaman hissedemiyor. İşte tam da bu sebeple bu duyguya kapıldığınızı hissettiğinizde bu duygu size mutluluk da verse, hüzün de verse, bu duygunun keyfini çıkartın. Size yaşattığı hüznü de mutluluğu da aynı oranlarda ya da aynı hislerle muhtemelen bir daha yaşamayacaksınız.
Neden kendinizi sınırlayasınız...
