Bütün bu olanları idrak ederken nutkum tutulur bilincim kapanır ve yere göğe sığmaz bir kasvet, endişe ve çok miktarda düşünceler içinde boğulurum...
Kendime yüzleşmek için para ödemiş gibiyim insan zaten en zor kendini kandırır, en zor kendini inandırır...
Bir suçlu arar bakışlarla insanlara bakıyorum bunlardan biri bizi satmış olmalı bir tanesi ruhunu ve bedenini satmış olmalı zaten bizim içimizi bilenden başka kimse bizi bu hale getiremezdi.. Halin-de ne var yaşadığın için şükret der bana utanmadan... Ayna-dakiyle konuşuyorum sen bakma bana Ali.
Söylermisin Ali; hiç görmeyen bir insana renkleri nasıl anlatırsın ?
Şimdi ben bir intihar sofrasında ayak-ayak üstüne atmış zift gibi bir çay içiyorum. Ve inanıyorum-ki bugün intihar edenler yarının en kazançlı kişileridir...
Yaşasın özgürlük..!!!
^Eymen DOĞAN^