Atsız'ın başına sürekli bela açtığı için Maltepedeki metrukeden kurtulmak maksadıyla taşındığı Afşın Apartmanı yarım asırlık hayatını tamamlamak üzere. Kentsel Dönüşüme tabi tutulan apartman için yıkımın başlamasına bir iki ay kalmış. Atsız bu evde otururken de rahat bulamadı ama bu ev kimleri görmedi ki... Nejdet ve Reşide Sançar çiftinin evi, Hasan Oraltayın Almanya'ya taşınmadan önceki sahibi olduğu daire Afşın Apartmanındaydı. Sadri Maksudi Arsalın kızı Adile Ayda onu çat kapı bu evde ziyaret etmişti... Maviş diye çağırdığı manevi torunu Hakanı bu evin odalarında sevdi. Ona bu evde tekerlemeler okudu, ninniler söyledi ve gün geldi can yükünü bu evde derdi, şiirindeki gibi:
Bir yumunca gözünü, kaybedince özünü
Çalamazsın sazını öyle inceden ince
Ne güneş kalır, ne ay; ne ırmak akar, ne çay;
Dünyaya gelmedin say yağız yere girince.
Bildiğin, neyse unut, Tanrı’ya kavuştun tut,
Bir gün ölüm meleği seni yere serince.
Şu gördüğün ne varsa birer damladır,
Bir denize akıyor hepsi yerli yerince
Bitiş gördüğün baştır, mezar beşiğe aştır,
Ölü diriye eştir, düşün biraz derince.
Atsız! Ölüm gerekmek teninde can yaşarken,
Sen burada olmazsın ölüm kanat gerince