Pirinç tanelerine çizdiğimiz kral resimleri bizi kurtarmadı
Ne de Babil'in asma bahçeleri
Hakkını veremedik alın terimizin suçluyuz
Har vurup harman savurduk ömrümüzü
Akıllı bir maymun olmaktan öteye gidemedik
Şimdi bu kördögüsünde yenildikse suç bizim
Geç anladik zavallığımızı
Her şeyi bu sağır göklerden bekledik yıllardır
Bizi kimseler inandıramadı ölüme
Bize kimseler ögretmedi insanlığımızı
Kim kurdu bu düzeni nerdeyiz
Bu tekerlekler nasıl dönüyor boşlukta
Bu umutlar bu dualar bu kahrolasi hayaller
Nasıl bunca yıldır barındırdı bizi
Bu katı yürekli topraklar
Bu gülünç mezartaşları
Ölümler ölümler ölümler
Ölümlerden beter yalnızlığımız
Bu macera ne zaman bitecek söyleyin
Söyleyin ne zaman aydınlanacak
Bu karanlık alın yazımız 
Ümit Yaşar Oğuzcan
BESLENMENİN ASİT-BAZ TABLOSU
1. Baz Salgılayan Yiyecekler (Şiddetle Önerilenler!)
Patates (özellikle taze patates), patates ezme suyu (taze), süt (çiğ), krema, sebzeler (domates, salatalık, kabak vb), yapraklı sebzeler (salata, ıspanak vb), kök sebzeler (havuç, kereviz vb),
sebze çorbaları (bazik çorbalar), taze filizler, soğan, sarımsak,
soya fasulyesi, kestane, meyve,
Sevgili Pollyanna,
Sen bu mektubu okurken
Soğuk bir doğu sokağında,
Acılarla yüklü bir faytonla dolaşıyor olacağım
Atların boynunda ziller ve pembe orlondan püsküller
Şaklayan kırbaç ve gıcırdayan tekerlekler. 
Didem Madak
Kırkyama
Elinde ve önlüğünün cebinde yuvarlağından yassısına, incesinden kalınına çeşit çeşit fırça. O fırçaları taşıyor belli ki yıllardır, bir o boyayla bir bu boyayla. Her gün çeşit çeşit çiçek ekliyormuş beyaz duvarlara. Şehirden koşa koşa görmeye geliyorlar bu çiçek açan evi. Bahçeden içeri kimse giremiyor. Herkes büyük bir saygıyla bahçenin dışından izliyor bu büyülü dünyayı.”
Demet Eker’in ilk öykü kitabı Kırkyama, sağlam bir temele, binlerce yıllık bir geleneğe yaslanıyor. Geleneksel anlatının estetiğini özümserken, kurduğu bu dünyaya modern hayatı ve çelişkilerini yerleştiriyor. Gündelik yaşamın dertleri, geleneksel anlatıların, mitlerin ve hatta tekerlemelerin
dünyalarına karışıyor.
Bu kitaptaki metinler, kuşaklar arası deneyim aktarımını sağlayan binlerce yıllık “hikâye anlatıcılığı” temelini inkâr etmeyen, ondan beslenen öyküler. 
Demet Eker
Aslının da dediği gibi.O SIIR BITTI. Senin de profilinde o çok bekleyen formalite gözlerin gibi O SIIR BITTI. Gözlerin kör ruhunda prangalar a vurulsun. Yazan o parmakların felce uğraşın.Erkek yosması.Bil ki güzelim Ne Aslilar geldi geçti. Herkese aynı tekerlemeler. Çok özelim sandım sende çok özelim sandın. Ama yanıldın. Bul beni de anlatayım. Ne şiirler ne Gokyuzleri kaldı.
SON VEDA KİTABININ YAZARI
UMURUMDA DEĞİLSİN NOKTA
Pollyanna’ya Mektuplar
I.
Sevgili Pollyanna,
Sen bu mektubu okurken
Soğuk bir doğu sokağında,
Acılarla yüklü bir faytonla dolaşıyor olacağım
Atların boynunda ziller ve pembe orlondan püsküller
Şaklayan kırbaç ve gıcırdayan tekerlekler.
Kömürümüz bitti tam kışın ortasında
Toz hatıra ve talaş bastık sobaya
Üşüse böyle yapardı mutlaka hazreti İsa