Derin bir korku
Ve
Kül kadar hafif bir yalnızlık
Suçsuz bir kelebek ömrün
Bahara erken başlayan
İçinde ölüm korkusu
Bir yanında çiçekli umutlar taşıyan
Doğacak olan bütün kelebeklere
Ve yalnızlık çeken
Tüm kül yüreklilere
Umut olacak
Cesur
Yalnız
Mavi bir kelebek
Yüreğini vermeli insan.
Sıktığı ele, kucakladığı dosta, dokunduğu omuza, gülümsediği yüze.
Baktığı göze, dinlediği söze...
Çünkü verdiğimiz kadar alacağız bu dünyadan.
Yani, ektiğimiz kadar biçeceğiz.
Sonra 'hepsi benim' diyebileceğimiz, ama sadece yürekten verdiğimiz kadar..
Bir umut ışığı olduğumuz kadar.
Bir gönül dolusu insanlık paylaştığımız kadar...
Ne eksik, ne fazla;
Sadece hakkettiğimiz kadar...!
Karanlık sözler yazıyorum hayatım hakkında
Aşklarım, inançlarım işgal altındadır
Tabutumun üstünde zar atıyorlar
Cebimdeki adreslerden umut kalmamıştır
İsmet Özel