Atasözü, Deyim, Söz Sanatları
_Türk savaşır, rus sevişir, yunan düşünür, arap da masal anlatır. Yunan
_Araplar kadar güzel masal uyduran, Farslar kadar güzel anlatan, Türkler kadar da bu masala inanan 2. bir millet yoktur. Azeri
_Bir yanlışı haklı çıkarmaya çalışmak, onu iki kat büyütür. Fransız
_Cahiller, okumuşların cevaplayamayacağı soruları sorarlar. İran
_Yılan
Falih Rıfkı Atay
_Çocukluğumuzda Türk, kaba ve yabani demekti. İslam ümmetinden, Osmanlı idik. Vatan sözü yasaktı. Padişahın kulları idik. Okul çıkışında ’Padişahım çok yaşa’ diye bağırırdık. Arap’a Arap, Arnavut’a Arnavut, Rum’a Rum, fakat kendimize Osmanlı derdik. Bütün ekonomi, bütün iç ve dış ticaret, bakkallara kadar çarşılarımız, kadrolarında bir tek Türk
Yarım kaldı
I.
Kendim olduğum gecelerde
Başka bir karanlık karşılıyor gözlerimi
O zaman anlıyorum,
Ne kadar yalnız olduğumu.
Ne kadar ışıksız kaldığımı.
Dilimden geçmeyen cümleler kağıdıma dökülüyor
Ardı sıra yalın bir nesir,
Yalan bir edebi oluyor cümlelerimin
Yoksa içimden verip veriştiriyorum tüm hüzün baharlarına
Kara ayaza, zemheri yüreklere, küfelik sarhoşlara
Kendime, kaderime ve henüz girmediğim tüm göllere, denizlere, okyanuslara..
II.
Gölgemi kaybettiğimde, anlıyorum ki yüreğime yine karanlık çöktü.
Biliyorum bu devrin adamı değilim.
Ya da benim devrimde yanlışlıkla siz varsınız.
Şimdi içimde kürdi hicazkar bir boşluk
Mesnetsiz düşler ve yardıma muhtaç hayaller kutusu var.
Bir açsa kendini, paldır küldür dökülecek yokluğuna
Toz bulutu olup savrulacak saçlarının koktuğu diyara...
14.10.2023 / 22:13 (marmaray)
Size kaç takipçi lâzım? :)
İnsan beyni yaklaşık 150 ilişkiyi yönetebilir. Buna Dunbar sayısı denir. Biyolog Robin Dunbar, neokortikal nöronların sayısı ile izlenebilecek sosyal ilişkilerin sayısı arasında doğrudan bir ilişki olduğunu savunuyor.
Bilgisayar işlemcilerinin bir kapasitesi olduğu gibi, insanın da yürütebileceği ilişkilerin bir sayısı var, bir üst sınırı var
Başlıksız şiirim )(
Bir müzik saçımı okşayıp geçiyor
Yaralarını kanırtıyor yağmurun
Sokaklar büyüsü yalnızlık
Gözlerime çiy düşüyor
Seher mi zemheri mi
Bilmeden uçuyor kuşlar
Mavisini yere düşürmüş gök
Saç tellerimden tanıyorum onu
Kuşun kanadında izi kalmış
Umuduyla gelecek günlerinin
Sızıma rastlıyorum bir ağacın dalında
Ama nasıl kırıldı kırılacak
Onun umudu neden kökünde?
Tomurcuğunu bal tutmuş
Sevinedursun tırnaklarım
Toprak özlemiş
Kurtuldu çiylerimden günebakanlar
İki nota arasına tomurcuk balı damlıyor
Ağaç hep suskun
Ankara 16.8.2023/ 01.26


Satır Arası Mayıs 2022
Zafer Araştırma Grubu / Satır Arası