ON ÜÇ'Ü SAKLAMAK (SPOILER)
On Üç'ü Saklamak -Spoilerlı-
İlk kitapta rahatsız olduğum ne kadar çok şey varsa bu kitapta hiçbiri yok. Yazar kendini tamamen toparlamış, olayları dolandırmamış, yavaşlığı dozunda ilerletmiş. Okurken artık gitmiyor mu acaba ya diye düşünmedim. Aksine en başından en sonuna çok keyif aldım. İlk kitapta aile dramına çok yer verilmemişti ve
.
Dedesi ölümünden önce Çise'ye bir köstekli saat bırakmış ama Çişe onu kaybetmiştir. Onu bulmak için zamanda yolculuk yapar. Diğer yandan bir genç olan Çise, Gwen'a aşık olmuştur. Ama kalbi taşlaşmış olduğundan sevemiyordur. Bu durumu düzeltmek için, arkadaşları ile bir yola çıkar. Vorlan ve Firlo ile birlikte, "Aether"i bulmak için oyuncak dünyasında yolculuk yapar.
Serinin bu ikinci kitabında Çise artık bir genç olmuş, hatta aşık bile olmuştur. Artık kalbini geri kazanmalı ve sevmelidir. Bu manada kitaptaki karakter yavaş yavaş büyümüş ve farklı duyguları tatmaktadır. ikinci kitapta daha çok sevgi, arkadaşlık, dostluk gibi kavramlar üzerinde durulmuş ve değerler anlatılmış. Enerjisi yüksek ve pozitif olan bu ikinci kitap, daha çok genç kesime hitap eden bir kitap olmuş. Verdiği mesajlarıyla, değerler eğitimiyle de şahane bir ikinci kitap okudum. Beklentiyi yükselten, her kitapla daha da heyecanla okutan bir seri. Sadece çocuk ve gençlere değil, ebeveynlerin de okuması gerekiyor. Tavsiyemdir.
#LanetliKalp2
^
^
#alıntı
Kalbinizin içindeki karanlıkla savaşacak azminiz ve cesaretiniz olduğu sürece her zaman bir çıkış yolu vardır. Çıkışlar siz bulamadınız diye, yollar siz yürümediniz diye yok olmazlar. Bu saydıklarımın hepsi siz vazgeçtiğinizde tükenir.
^
^
#oytundemir #boyutlarınardında #fantastik #çocukkitapları #bloghemsire #leylanınkitapütopyası #perseusyayınevi
Çocuk kalbi
Anne ve babamızı biz seçemiyoruz ama onların yollarından gidip gitmeyeceğimizi biz seçiyoruz.
İşte kitabımız da hasta bir kızla başlıyor. Küçüklüğünden bu yana evden hiç dışarı çıkmamış. Kitapları gerçek hayatla bir tutan biri, ta ki ona okyanus mavisi gözleriyle gerçeğin kitaplarla bir ilgisi olmadığını gösterene kadar.
Bir tür virüs vücudunda olduğu düşünülmüş eve kapatılmış hava filtresi olmazsa olmaz, dokunmak yasak. Duygular yasak evden çıkmak yasak bu hastalığa inandırılmış bir kız.
Diğer yandan annesi babası tarafından şiddet gören haraketli zeki ve bence hiparaktif bir çocuk. Ailesinden sevgiyi küçükken görmüş olsa bile şimdi sadece şiddetin varlığı ensesinde nefes alıyor.
Birbirleriyle karşı komşu oluyorlar ve ne tesadüftür ki ailelerin açtığı yarayı el ele tedavi ediyorlar.
Siz siz olun çocukların ruhuna ve bedenine rengarenk boyalar sürmeyin onlar beyaz renkte daha güzeller...
Merhaba
Bugün sizlere Luna yayınlarından Gezgin Kola kalemimden Adam Ve Çocuk kitabı ile geldim.
“Neden bu yolculuğa çıkmıştı?”
Adam ve Çocuk yazarın kalemiyle tanışma kitabım oldu ve severek okudum ama öyle okudum bitti diyeceğiniz bir kitap değil kesinlikle,etkisi bittikten sonra da devam ediyor. Sade,akıcı ama bir o kadar derin ve
Her küçük çocuk saf, temiz, masumdur. Hangi ırktan, dinden olduğunun hiç önemli olmadığını vurgulayarak, ister Yahudi çocuğu olsun ister Hristiyan çocuğu, hepsi masumdur.
Her doğan, İslâm fıtratı üzerine doğar. Sonra büyüdükçe anne-babası onu Yahudi, Hristiyan veya Mecusi yapar.
Irk, soy ve din düşmanlığının büyük savaşlara, soykırımlara sebebiyet verdiği, bu soykırımlarda ise çocukların da katledildiği canavar düzenin salt geçmişte kalmasını dilerdim ve fakat İlerleyen teknolojiyle soykırımların sadece şekli değişti. :(
Geçmişte insanlar, toplama kamplarında diri diri yakılırdı şimdi ise fosfor bombalarıyla yakılıyor. En büyük zulüm, masum yavrulara yapılıyor. Gazze’nin hâli ortada. :(
Çizgili Pijamalı Çocuk, içimi acıttı. Bruno ah! :( Yetişkinler, keşke küçüklerin kalbinde yeşertip büyüttüğü merhametin bir katresinden nasiplenebilselerdi.
Savaşların, ırkçılığın, soykırımların bir gün son bulmasını en kalbî duygularımla diliyorum.
Bruno ve Shmuel çocuklar... Biri Alman biri Yahudi... Sizi hiç unutmayacağım güzel çocuklar...
Bu sene mezun olan ve öğretmeninden ayrılmak istemeyen biri için kitabın sonu biraz fazla duygusaldı. Keşke her baba çocuğunun haksız olduğunu onun yüzüne bu kadar rahat vurabilse, keşke her çocuk bu kadar masum düşünebilse, keşke her çocuk annesini tıpkı Marko gibi sevebilse...
