Bu kitabı finallerden önce, Edebiyat dersimize giren hocamızın ders arasında yaptığı alıntılardan esinlenerek okumaya karar vermiştim.
İyi ki okumuşum dediğim nadir kitaplarım arasında artık
O kadar biz ki bu kitap... O kadar günümüz müslümanları ki...
Katılmadığım ya da 'yazar neden böyle demiş ki? bence haksız bi argüman.' dediğim tek bi noktası bile yok..
her genç müslümanın okuması gerektiğini düşünüyorum. Ben severek okudum, bu incelememden yola çıkarak okumak isteyenlerin de severek okuyacağını umuyorum :')
Rasim Özdenören'in üçüncü öykü kitabı Çok Sesli Bir Ölüm'ün ilk baskısı, 1974 yılında Nuri Pakdil'in ikinci hamlesi'yle Edebiyat Dergisi yayını olarak yapılır. Çok Sesli Bir Ölüm, Sabah Aralığı, Kan, Çatışma adlı dört öyküden oluşan eserde, bireysel ve toplumsal çözülmenin, göç olgusunun, bireyin ve toplumun yaşadığı
Geleceğe not: YİNE OKU!
Kitap bana aydınlanma üzerine aydınlanma yaşattı.. Meğer ne çok bilinçsiz yaşıyormuşum, ne çok doğru bildiğim yanlışlar varmış.. Üzerine kafa yormadığım fikirler...Aaaa o öyle miymişler..
Yazar olaylara, insanlara, bilime, kapitalizme vb. durumlara "müslüman penceresinden" çok güzel bakmış ve örnekleriyle bunu daha da somut kılmış.
Bir "müslüman" envai konuda acaba tavrım nasıl olmalıdır, diye soruyorsa bence kesinlikle okumalıdır. Zerre pişman olacağını zannetmiyorum..
Kitap denemeler şeklinde olduğu için ara ara okumak, sindirmek gerekiyor diye düşünüyorum. İleride tekrar okumak, altını çizmek isteyeceğimden eminim..
Allah kitabı razı olduğu bir şekilde yaşayanlardan eylesin, Amin.
İyi okumalar:)
Not
Aydınlanma örneklerim aklıma gelen:
-_- Mesela ben din ve yaşamı ayrı kefelere koyuyordum. Yani özel olarak evet ayrıdır ve karıştırılmamalıdır demiyordum ama olur ya farklı şeylermiş gibi geliyordu..Oysaki yaşam zaten İslâm. Hâlâ da bu fikir doğru ve haklı gelsede içim, yaşantım, çağın zihniyeti o kadar tersiyle içime işlemiş ki pat diye değişemem, zaman lazım..Ama işte bu bir kıvılcım benim için:)
-_- Çağın İslâm- dışı problemlerine İslam'ın cevabını araştırmak.. Çok doğru bir noktaya parmak basmış daha önce hiç düşünmemiştim.. Yani mesela bankalar ve faizleri meselesi..İslam buna nasıl çözüm üretir sorusu.. Tabi ki yaşanan bir İslam olursa faiz diye bir şey olmaz ki ona çözümler alternatifler getirilsin..
...daha birçok vardı, paylaşırım;)
Rasim Özdenören'in o büyülü anlatımıyla yine bir solukta biten bir öykü kitabı. Öyle güzel betimlemeler, öyle güzel tabirler var ki anlatımında sanki okuyor gibi değil de bir filmi izliyor gibiydi. Nefes nefese okuduğum sayfalar oldu. Ücra köşelerde kalmış hayatların sesi, çaresiz bir kız çocuğunun çığlığı, gurbet yükü çeken ana babaların duası olmuş kitap. Nefisti.
Tesettürlü olanlar, İmam Hatip sıralarında başörtüsü ile tanışıp onu şuurlu bir şekilde örtme çabası içinde olanlar 1990-2000 arasında yaşananları, o dönemi ve bu romanın bize kattıklarını, mücadeleyi çok iyi hatırlarlar.
Geçen hafta Şule Yüksel Şener belgeseli yayınlanınca kitabı tekrar elime aldım ve yine bir solukta okudum.
Anlatım (ilk okuduğumda kim bilir ne hoşuma gitmişti) pek güzel olmasa da anlatılanlar, yaşananlar içime oturdu. Hatırıma milli güvenlik dersi ve birkaç bayan hocanın dersinde yaşadıklarımızı getirdi.
Bilal ve Feyza'nın aşkı üzerinden Allah'ın emrini yerine getirmek için verilen mücadeleye/cihada dönüşmesi. Öyle bir dönem yaşadık ki kullanılan kelimeler/kavramlardan, yapılan Tevhid işaretinden korkar olduk. ( belki de bu sebepten bir kez daha Rasim Özdenören-Kafa Karıştıran Kelimeler okumalıyım, okumalıyız)
Başörtüsüne takılan iğneler yasaklandı, şucu bucu dendi.
Sahi neden başörtüsü bu kadar bazı insanlara ters geliyor, yasaklama gereği hissediyorlar?
Başörtüsü hala neden birilerini korkutuyor?
Allah'ın bir emridir amenna deyip neden bu emir yerine getirilemiyor?
....
Huzur sokağından nereye geldim böyle? ( 10 günde üç kitap okununca böyle olunuyor galiba)
"Huzur İslam'da " klişe cümlesiyle bitireyim hüzünlü bir tebessümle kitabı bitirdiğim için.
A.Cahit Zarifoğlu'nun kaleminin gizemi beni hep çekmiştir, kalbime dokunuyor o hafî mana...
Buz dağının şairi.
Yıllar önce Korku ve Yakarış adlı kitabını öyle mukaddes bir mekânda okumuştum ki mekanın sahibinin şanından, o dizeler gönlümde ayrı açılım yapıyordu. Beni yazmaya çeken, yazarken de yer yer düşük bıraktığım cümlelerle etkisinden çıkamadığım şair.
Korku ve Yakarış kitabında okuduğum şiirlerden de "yaşamak" günlüğünde vardı ve hangi olayların üzerine yazıldığını gördüm; sayfa aralarından vefa ile bir dost gülümsemesi gibi sıcacık oldu gönlüm.
Ve bu kitabını nasıl okumamışım dedim kendime :)
N. Fazıl Kısakürek, Fethi Gemuhluoğlu, Sezai Karakoç, Rasim Özdenören... birkaç yerde isimleri geçtikçe içim kıpır kıpır olmadı değil.
Göründüğü gibi olmanın ve olduğu gibi görünmenin "yaşamak" mefhumunda nadide kandili olan dava erlerinin birlikteliklerini okumaktan da ayrıca keyif aldım.
Günlük; mahrem, kendini pek de gizleyemediğin içten, samimi bir yazı türüdür. C. Zarifoğlu'nun kendine has üslubundan mütevelli bazı kısımlar yine kapalı anlamlı gibi dursa da yazarın yaşadığı çağa kendi penceresinden bakışını, düşünce dünyasını daha iyi kavrayabildiğimiz bir eseri.
.
.
Feyizli okumalar olsun.
