Selim, aşırı tutucu bir babanın oldukça fazla şiddet gören çocuğudur. Babası yüzünden yaşadığı travmalar psikolojisinde çok büyük etkiler oluşturmuştur. Zor şartlar altında babasından izin alıp üniversite okuyan genç adam, küçük yaşta evlenmek zorunda kalmıştır. Babasından göremediği sevgi ve ilgiyi hep başkalarında arayan Selim, karısı Perihan'a da sadık kalamamıştır. Kendinden 17 yaş küçük olan Gizem'e tutulan adam, ailesini terk eder. Hastalıklı bir ilişki yaşayan Selim ve Gizem birbirlerine oldukça zıt karakterdir. Babasından gördüğü şiddeti genç kadına da gösteren Selim, bir yerden sonra çok daha ileri gider.
Saplantılı aşkı okurken Selim' e çok kızdım. Ne yaparsa yapsın hiçbir zaman suçlu kendisi olmuyordu. Ya babası ya Gizem ya da karısı hep sucluydu onun gözünde. Sorunlu bir konuyu akıcı bir şekilde ele almış yazar.
"... Bu eserler hayatı, insanı, kadını, aşkı, her şeyi küçümser, rezil dünya! diye haykırır bu eserler. Yazarın iyice oynattığı, cemiyetin ve ferdin bütün kirli çamaşırlarını ortaya çıkardığı, bütün değerlerini çirkefe fırlattığı, paçavraya çevirdiği çok açık seçiktir. (Benzer bir gayret içindeyim.) "
Sonlarına doğru yukarıdaki cümleyi okuyana kadar yazarın, neden böyle şeyler kaleme aldığını anlayamadığım o kitap..
Oldukça geniş hacimli bu romanda; sanrılı ve melankolik bir adam olan Sayru Usman'ın günlüğünden parçalar okuyoruz. Bazı olayların onun sanrısı mı yoksa gerçek mi olduğunu anlayamadığımız satırlarda; dönemin, bazen geçmişin edebi isimlerinin, tarihin tozlu sayfalarında nefes alan liderlerin, önemli sanat eserlerinin arka planlarının izini sürüyoruz. Kah tarihi bilgimizi sorgulatan bir ansiklopedi, kah toplumsal yaralarımıza parmak basan bir sosyolog, kah kendimizi huzurlu kollarına bırakabileceğimiz sanatseverler bir dost gibi sarıyor bizi. Kahramanımız en sonunda aklı iyice bulandığı için akıl hastanesine alınana kadar (ki bence şahane bir ironi olmuş) bizlere doğrusu anlatılmayan edebi, tarihi ve toplumsal yalanların gerçeğini fısıldıyor üslubunca.
Oldukça yorucu bir okuma deneyimi oldu. Kendimi sürekli şaşkınlıkla bir şeyleri araştırırken buldum. Bazen Sayru Usman'ın trajikomik hallerine güldüm bazen de haklı oluşunun verdiği can sıkıntısıyla hüzünlendim.
Sakin bir kafayla, pozitif bir ruh haliyle ve bazı gerçekleri hazmedebilecek kadar rahatken okunmasını önerdiğim bir kitap oldu. Çünkü Sayru Usman'ın melankolisi bulaşıcı olabilir
Bu kitap içimde hep bir sızı olarak kalacak, kendi “ada”mı bulana kadar. Aklımdaki boşlukları tamamladığınız için teşekkür ederim Selim İleri. Tam zamanında yetiştiniz.
Üç gün önce bir kitapçıya gittim görür görmez almak istedim. Kitap hakkında herhangi bir fikrim yoktu ,sadece sanki dile getirmediğim şeyler onda varmış gibiydi...
Akşam saatleri evinizin balkonunda oturup hayatını sorguladığınız, o kafa karışıklığı bir düşünceden diğerine geçişi ve kafanızın ısısının yükseldiği ...
(Spoiler)
Yazaf bazen kendisi bazen baska bir kitabının karakteri olan Süha Rikkat'ın anlatımıyla bahsettiği bir çok yazar ( Halide Edip Adıvar'dan Dostoyevski' ye kadar) eserden bahsettiği yer yer tiyatrodan bahsettiği canı ne isterse onu yazmış gibi bir kitaptı.
Sonda neden almak istediğimi anlamıştım .
Ben aynı anda bir cok şeyi düşünüyordum o düşünce karmaşıklığın yazı halini görmüş oldum fakat beklentimi karşılamadı, çerezlik okunacak bir kitap bence...
Mel’un, Selim İleri’den okuduğum dördüncü kitap. Fakat en çok etkilendiğim eseri diyebilirim. Yazarın diğer kitaplarıyla uzaktan yakından alakası yok. Ben de Kitapdünyam grubu sayesinde okudum bu hacimli romanı. Merakla ve hayranlıkla takip ettim Selim İleri satırlarını.
Melun’u layıkıyla anlatabilmek gerçekten zor fakat eserin büyüsünü bozmadan
Defalarca Kayboldum, 31 yazarın (Mine Söğüt,Murathan Mungan,Selim İleri,Sema Kaygusuz,Oya Baydar,Ahmet Büke,Yekta Kopan,Necati Tosuner...daha nicesi) 15 yaşın simgelediği yıllarını,kişisel deneyimlerini öykü,anı ve şiir türünde kaleme aldıkları yazılarından oluşuyor.Buram buram edebiyat kokan dili ve anlatımıyla okurunu o yıllara götürüyor.
Genç okurlara hitaben bir araya getirilen bu yazıları bence yetişkinler de okumalı. Çünkü bugünden 15 yaşımıza bakarken,15 yaşımızın da bugüne baktığı gerçekliği yanı başımızda kol geziyor.
15 yaşa saygı duruşu âdeta...Keyifli okumalar.
