206 syf.
9/10 puan verdi
Hasretim Sana!
İstanbul'un kaybolan,değişen, anlamını yitiren kent kültürünü var eden özelliklerini okumak isteyenler içindir bu kitap.
Yaşadığı şehrin elim kolum tuttukça yazmayı düşünüyor,ayrıca yazar sığ yazmıyor aksine anlaşılır şekilde kaleme alıyor. Kendi iç dünyasını iyi şekilde yansıtıyor.
Selim İleriyi araştırayım derken, nasıl bir yazar acaba dedim,azda olsa fikir edindim sonra Istanbul serisine başladım çünkü en iyi kendisinin anlatım tarzını belirleyen kitap,çünkü yaşadığı şehir hakkında düşüncelerini ve geçmişi anlatması beni bu yazara çekti.
Bu kitap Istanbulun, Yazından tut,kışına kadar anlatıyor. Mesela bir şairden şiirini alarak Eylül'ü anlatmış, bir çok yazardan bahsetmiş kendi okuduğu kitaplardan ve Istanbul'u anlatan yazarlardan örnek vermiş.
Edip Cansever
"Her şey dokunaklı ki
Eylülsem istemeden kırılıyorsam bazan
Dağınık,renksiz bir mozayık gibiysem..."
(Sayfa-31)
Kitap bana eski Istanbul'u anlattı yazar hep eskiye özlemini vurguluyor bu kitapta. Yazarın eskiye nasıl özlem duyduğunu hissettim. Hiç İstanbul'u görmedim. Görmediğim halde etkilediyse beni siz görenler size diyorum sizi daha çok etkileyecektir. Bu kitabı tavsiye ederim. Çünkü Hasretim Var! Diyorsanız bir okuyun derim. Keyifli okumalar. :)
Hasretim Ben Sana Eski İstanbul,bu da benden size. ;)
youtu.be/hnn8RbMfqzk
Keyifli dinlemeler. :)
Kitap 7 defterden oluşuyor. Sayru Usman, ah Sayru Usman... Uzun zamandır pandemiyle boğuştuğumuzdan ve vaktimin çoğunu kitap okuyarak geçirdiğimden olsa gerek, son zamanlarda sağlamlığına güvendiğim psikolojime derin bir çizik attı "Mel'un". Nasıl atmasın, yalnız kalsam, Sayru Usman gibi, muhtemeldir ki ölünceye kadar virane bir tabutta bu ve buna benzer yazılar yazardım.
Sayru Usman çocukluğunu ve gençliğini ve tüm yaşamını 592 sayfa anlatmış ve çok çok önce çözülen kitap tam 592 sayfa sürüklenmiş. Tarih, edebiyat, resim vb sanatların yer yer kesik kesik değinildiği eseri birikim sahibi olmadan asla okumayın. Yazarımız değerli Selim İleri de bunu istemiyor zaten. Ben birikimimin bu kitap için yeterli olmadığı kanaatine vardım. Sanırım daha 40 fırın ekmek yemeliyim bu kitabı hazmetmek için.
Müslümanın ortak delili olarak kuran ve sahiplenmeleri gereken bakış açısı olarak İslam birliğinden bahsedilirken Sünneti Seniyyesi’ni ve Ehli Beyt sevgisi tamamen dışarıda bırakılıyor. İşin enteresan tarafı bugün anlattığım işin bu kitapta yaşanıyor olması.
Cemalettin Afgani her ne kadar Sünneti Seniyyesin’den sadece bu kitapta Allah, kitap,
Dili çok fazla ağdalı ve Osmanlıca kelimelerle doluydu. Akıcılığı önlüyordu. Fakat eski İstanbul hakkında güzel bilgiler edindim.
Sonunu çarçabuk bitirmeleri pek iyi olmadı.
Hikayede gerçek bir yaşamdaymışım gibi hissedemedim. Yazılanlar gerçekten yaşanmış mı yoksa hayal mi anlatılmaya çalışılmış anlamadım.
Yaşlı adamın yalnızlığını iliklerime kadar hissettim.
Mektupların bir şahsa yazıldığını düşünmedim. Çünkü böyle mektup olmaz. Mektup daha değişik bir mevzudur. Sanki kendine ya da hayali bir arkadaşaymış gibi yazdığını düşündüm.
Adamın ajanlıkla suçlanması nereden öyle olur ya diye düşünmeden etmedi beni.
Keşke adam evleneymiş fakat nasip olmamış. Kitabı okurken bunu düşündüm.
Öfke
Yazarın okuduğum ilk kitabı. Dili sade ve akıcı. Konusuna gelince; Yavuz Sultan Selim zamanında yaşamış İsa adındaki bir cellatın yaşam öyküsünü okurken, kendinizi birden ileri uzay teknolojisi kullanan bir toplumun içinde buluyorsunuz. Kitap bir anda tarihi kurgudan çıkıp bilim kurguya evriliyor. Değişik bir kitap okunabilir
Sevemedim kara gözlüm sendromu
KİME AŞIK OLACAĞIMIZI SEÇEBİLİR MİYİZ?
''Anlıyor musun, kıskanıyorum. Bir deli gibi, bir çılgın gibi kıskanıyorum. Bu gözleri, beni deli eden, çıldırtan bu güzel gözleri, bu siyah gözleri kıskanıyorum... Onlarda bir başka hissin, bir başka hayalin gölgelerini görmek istemem. Onlarda yalnız ben yaşamak, yalnız ben ölmek isterim...''
Kitaba bakarken arka kapakta bu alıntıyı gördüm, siyah gözleri o genç aşığının siyah gözlerini ben de merak ettim ve okumaya başladım.
Otuzlu yaşlarında dul bir kadın ile yirmili yaşlarında genç bir delikanlının aşk hikayesi. Toplumsal baskılar altında aşk yaşayan karakterlerin psikolojik durumuna değinen başarılı bir roman. Cemil Süleyman, aşık bir erkek tarafından sevilen ve ilişkide çok da etkin olmayan kadın kalıbını tersyüz ediyor. Kitap verdiği duygu yoğunluğu itibariyle bana Werther karakterini anımsattı fakat olaylar benzer değil sadece aşk yolculuğunda hissedilen haz ve ıstırap olarak benzetebilirim.
Yirmili yaşlarda okudum ama kırkıma da gelsem aynı heyecanla okurum. Selim İleri'nin ön sözünde bahsettiği gibi ''Bugün hala Siyah Gözler'den habersiz nice edebiyatsever...'' Değeri anlaşılmamış, arka planda kalmış bir kitap ama keşfetmek için geç değil. Umarım, Cemil Süleyman sizin güzel kalplerinize de dokunur ve keyifle okursunuz.
