224 syf.
7/10 puan verdi
Ankara
Erzurum
Konya
Bursa
İstanbul
Tüm bu şehirlerdeki anıları, izlenimleri, hisleri, tanıdıkları ve dönemin bakış açıcıyla tüm bu şehirlerin tarihimize, kültürümüze, sözlü-yazılı edebiyatımıza, mimarimize, tarımımıza, Milli Mücadelemize, Cumhuriyetimize, İnkılaplara katkıları..
Ankara’nın kalesi, korunmuş eserleri, Hacı Bayram ve Akşemseddin buluşması..
Erzurum’da Atatürk ile ilk kez , Erzurum Lisesi’nde karşılaşmış,kısa bir tanışmanın ardından medreselerin kapanması konusunda Paşa’nın ona fikir sormasını anılaştırarak anlatmış. Bir karar vermiş uygulamış ama merakı hala toplumun inkılaplar konusunda ne hissettiği..
Konya’da Mevlana ve Şems..
Bursa’nın o eşsiz yeşilliği, çeşmeleri, hanları..
Ve İstanbul.
Camileriyle, çinileriyle, Mimar Sinan ve ustalarıyla..Kitabın yarısı
7/10 puan verdi
Bu kitap Şevket Süreyya Aydemir’in aslında otobiyografisi. “Şunu yaptım, şurada doğdum.”dan ziyade, hikâyesini romanlaştırarak anlatmış. Hani İlber Ortaylı’nın “Bir Ömür Nasıl Yaşanır?” isimli bir kitabı var ya, işte bu başlığa layık bir ömür olarak Şevket Bey’i gösterebiliriz. Emrah Safa Gürkan da o dönemin insanlarını anlatırken nasıl hızlı
407 syf.
·
Not rated
Suyu arayan fakat aradıkça susayan, susadıkça da arayan bir adamın hikayesi bu kitap.Bu kitap özüne ulaşmanın, kimliğini bulmanın, tek bir ideolojiye saplanmayıp, türlü türlü fikirlerle tanışıp hepsinden kendini inşa etmenin kitabı bir yerde.
Osmanlıcılık, turancılık, cumhuriyetçilik ve en sonunda öze dönüş ve içe dönüşün bir hikayesi
367 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
İstanbul yaşanmış ama yazılmamış bir şehirdir
Amerika ve Avrupa’nın başkent ve şehirlerinde gezerken mutlaka bir gezi rehberi edinirim. İnternetteki bilgilere veya uygulamalara itibar etmem. Ama her gezi rehberi de bir gezi rehberi değildir. Gezi rehberi kitaplarının Akademik ve tarihi araştırması olmalı, baş kaynak kabul edilen kitaplardan faydalanmalıdır.
İstanbul kozmopolit bir şehir.
Yazılan her hikâye kağıttan bir gemi. Su üzerine yazılmış hikâyeleri kastetmiyorum. O hikâyeleri biz okuyamadık. Su üzerine yazılanları bir Âlim olan bilir, bir de yazan. Kağıda geçip de suya düşen hikâyeleri okumak düştü bize.
Eskiden bu kadar hikaye okumazdım. İstanbul beni hikâye okumaya alıştırdı. Kedileri, gölgeleri, mezar taşları, gölgeli hazireleri, servileri, ikindi ezanları, çeşmeleri, sebilleri, metruk olan ne varsa oraya hayalen ulaştığımda terk edilmiş hikâyeleri sundu bana. Çünkü her hikâye biraz da terk etmeye dairdir. Geride bırakılmışı hikâye eder yazar kişi.
Bu kitapta aradığım hikâyeleri bulamadım. Ama çok güzel birkaç hikâye cümlesi buldum. Bir tanesi şu idi mesela:
"Ağırlığından kurtulmuş bir tabut"...
Cümlenin bu kısmı kadı bende. Kitaptan bende kalan bu. Yüz küsür sayfalık r kitaptan bâkiye bu mudur? Hayır. Bir de kitabı okurken sayfalarla beraber gönlüme de düşen sabah güneşinin hatırası.
Her şehir başlıbaşına bir kitap. Sokakları, caddeleri, rüzgarları, gölgeleri, çiçekleri, kaldırımları, mezarlıkları, mabedleri, çeşmeleri, valileri, dilencileri, din adamları bir şehrin satırlarında kayıtlı. Tolstoy'un dediği gibi tüm güzel hikâyeler şehre bir yabancının gelmesiyle başlar. Belki bu yüzden hayatının son döneminde bir yabancı olarak
