Niceliği bakımından kısa bir öykü diyebileceğimiz bu eser, niteliği bakımdan oldukça iddialı görünüyor. Başrol karakteri okurken zaten yazarın dilinden ötürü karakterle bir olma, onun hissettiklerini hissedebilme, acılarına ve yalnız kalmalarına şahit olabilmekle beraber orada yaşayan sanki siz oluveriyorsunuz. Her türlü maddi imkanı elinde bulundurmanın bile sizin hayatta ibret alabileceğiniz (bizim için de oldukça değersiz ve ucuz görünen ama içeriğinin ne kadar önemli olduğu fark edilince öğrenilen) şeylere ulaştıramayabileceğini de ispatlayan romantik türde yazılmış bir kısa öykü diyebilirim bu eser için. Mutluluğu maddiyata bağlayan materyalist dünya görüşüne sahip olan insanlığın yüzüne tokat gibi çarpacak bir öyküden bahsediyoruz. Adasının bile olması, gerçi olsa bile çevresinde çalışan başka bir materyalist çalışan topluluğunun acımasız dolandırılmasına şahit olan zengin ve gösterişli ama sonraları adını anmaya bile dilimizi yormayacağımız bir 'Efendi'nin hayatından bahsediyoruz. Kısaca, neydi ne oldu hikayelerinden bir başkası Lawrence 'ın tatlı anlatımıyla sizlerle... İyi okumalar :)
70 syf.
8/10 puan verdi
“Bay Cathcart!” adlı orta yaşlı bir adamın hayali bir adada yaşama arzusu anlatılıyor. Hikayede üç farklı adada yaşanan olaylar anlatılıyor. Yalnızlığı seven , kalabalık ortamdan uzak kalmak isteyen Bay Cathcart bir ada satın alır ve burada hayalini kurduğu dünyasının efendisi olmaya çalışır. Başta gayet güzel giden hayat , maddi kriz yüzünden başka bir adaya taşınma faslına dönüşür.Burada da umduğunu bulamayan Bay Cathcart son bir adaya gider ve öykü bu adada tamamlanır. İşin açığı okurken merak duydum kitaba. Onun dışında göze batan karakterleri , kurgusu , sanatı olmayan bir öyküydü. Buna rağmen okuma isteğini kaybetmedim .
![Babelisk [∆]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F380728_1715550096_J0W2v.jpg){kind=small}
Yaşamayı seviyor muyuz?
Ben az önce ne okudum bir fikrim yok. Kitap betimlemeler ve örneklemelerle dolu, açıkçası betimleme çok severim. Yalnız bu kitapta anlam veremediğim bir anlamsızlık söz konusu. Kitapta üç ayrı adadan ve adaları seven bir adamdan söz ediliyor ve söz edilen bu adaların yeryüzünde olma ihtimali biraz olağan gelmiyor veya memnun olmadıktan sonra ya da bulunduğu adadan sıkıldıktan sonra ada satın alma olayı tuhaf geldi. Yazar neyden bahsetti, niçin böyle bir kitap yazdı yada bu kitabın kimlere neden niçin hitap edeceğini düşündü. Amacı insanoğlunun tiksinti yaşamını anlatmak mıydı bilinmez ama adaları seven adamın derdi ne hiçbir fikrim yok. Bana kalırsa bu adam adaları da sevmiyor bu adamın varlığı da tuhaf...
Bir adada huzur bulmuşken, çalışanlarının vefasızkıkları sonucu uçsuz bucaksız bir huzursuzluğa kapılan bir adamın hikayesi... Ardından diğer bir adada insanlardan kaçan bu Adalı sonunda daha ıssız bir adada kedisinden, koyunlarında, sözcüklerin en, kitaplarından bile nefret eder hale gelmiş bir kaçığa dönüşür. Bu yaşamakta yaşıyordur yine de... Otobiyografik olduğunu düşündüğüm bir eser.İnsan böyle bir eseri ne diye yazar ki? İçindeki kasvetli çoğaltmak için mi?
Geç tanıştığımız bir eser oldu aslında ama günü güzel bitirmeme de vesile oldu. Yazar burada kendi iç dünyasını yansıtsa da ben çok farklı hayallerle başladım ve bitirdim kitabı. Misalen yazarın iç dünyasındaki 3 ada hatta adacık da benim için oldukça zayıf kalır. Yani kötü anlamda demiyorum. Hani şimdi gençlere sorsanız bu mevzuyu, işte telefonum en yakın arkadaşım falan ve bir de en sona -sınırsız- çikolata, şeker, cips, para vs gibi şeyler eklenir. Bende okurken bunu çok düşündüm.
Tabi ben biraz farklı düşündüm. Yani neden bir ıssız adaya düşüyorum ki? Yani benim gibi bir insan otomatik olarak paraya odaklandığı için, para kazanamadığım bir yerde tek başıma ne yapacağım gibi sorular beynimi yedi. Kitapta ıssız sandığı bir adaya düşen adamın korku dolu hikayesi gibi heyecanlı şeyler olsa daha hoş olurdu. Var mı Stephan King’in bu konuda yazdığı bir eser? Bilen varsa onu eklesin de bari gecemiz güzelleşsin.
Şaka bir yana bence herkesin biraz köşesine çekilmek, yalnız kalmak istediği anlar vardır. Böyle bir zamanda ben genellikle Robinson Crusoe moduna girer ve ne yapardım sorusunu sorardım kendime. Bunun derdi ve stresi de beni öyle bir etkiler ki diğer dertlerimi unuturum diyebilirim. Tabi hepsini değil.
Bir adaya düşmek ve o adada yaşamak fikri bana göre olmasa da çevre adalardan gelecek kazanç ve ticaret fikri o adaya ısınmama sebep olabilir. Herkesin Adası kendine artık. Herkesin kendi adasında mutlu bir yaşantı sürmesi dileklerimle iyi geceler, keyifli okumalar diliyorum..
ADALARI SEVEN ADAM
Kalabalıkları sevmeyen, insanlardan uzak olmayı tercih eden, hatta kendi varlığını bile rahatsız edici bulan bir adam... Kendi köşesine, sadece ona ait olan bir köşeye çekilmeyi uzun zamandır bekliyor, ve sonunda bir gün istediğine ulaşıyor. Fakat bu ulaşım pek de onun beklediği gibi gitmiyor ne yazık ki. Hayaller bazen