Düşük bir IQ ile doğan ve bilim adamlarının bile henüz tamamlamadığı deneylerin kurbanı olan Charlie Gordon kimdir?
Annesi tarafından istenmemiş, kardeşi bile onu ölü olarak bilmiş ve yıllar sonra babasının berberine gittiğinde tanınmamış biri… ameliyattan önce kendi hayatını zar zor idame ettirebilen herkes tarafından zararsız görülüp merhamet duyulan,hatta sevilen biri bile. Ameliyattan sonra farkında olduğunun farkında olan ve geçmişi parsel parsel hatırlayarak bir şeyleri yerine oturtmaya çalışan Charlie .
Kendisini birilerine ispat etme çabası hiç bitmiyor; doktor strauss,ilgi duyduğu kadın Alice, baba ve anne. Hatta en çok anne…
Sevdiği kadınla yakınlaşırken paniklemesi,komşu Fay ile romantik ilişkisini mantıklı yürütmesi, doktor Strauss ile son görüşmesinde ‘hastaların egosunu okşuyor’ diyerek bütün terapistlere yargı dağıtması, eve gittiğinde kardeşi ile olan diyalogları ve abilik duygusunu hissetmesi…
Kendini ispatlayamadığı tek kişi annesi bu yüzden her zaman odipal karakter devrede kalacak.
Bu ameliyatla birlikte Charlie Gordon’un kişilik bölünmesi kaçınılmaz. Hayatının ilk bölümünde Charlie, ikinci bölümünde kendisinin bile adlandırmadığı bir karakter… fakat Charlie hep orada. Deneyin kötü sonuçlarıyla yüzleştiğinde bile ‘Charlie zihnimi geri almak istiyor’ sözlerinden kişilik bütünlüğünün bozulduğunu anlıyoruz. Aslında Charlıe idi’ temsil ediyor; id, ego ve süper ego bir arada bulunması gerekirken Charlie‘de öyle olmuyor.
Bu kitap bize etik birkaç ikilemi de dile getiriyor ; IQ mu EQ mu daha önemli? ikisi de yaşamı sürdürmek için gerekli mi,yoksa sadece IQ ile yaşanabilir mi?

