Şimdi ben bu kitabı niçin okudum, niye okudum? Bu soruları sorunca aklıma rahmetli Kemal Sunal'In filmi geliyor ister istemez ve "Çok basit aldım elime okudum" diyesim de geliyor. Lakin cevabı böyle basit değil. Popülaritesi ve maalesef (evet maalesef) evde olmasından dolayı kitabı okuyayım dedim. İşin garibi kitap yarım bırakmayı
Insan egosu ne dertler açabilir kişinin başına? Zenginlik, şatafat, hırs ve zevk dünyası ne kadar doyurur aç bir ruhu? Bedensel zevk ve ihtiyaçlar nereye kadar doyurulabilir? Içinizde yanan bir mum ışığı sizi ne kadar ilahi bir yaşama sürükler, vazgeçmenin eşiğinde? Acıma ve merhamet sizi ne kadar yürütür bu yolda? Mistik bir insanın ilahi keşfi, çölde günlerce susamış bir gezginin mütevazi yolculuğu... İman ateşini bu kadar güzel anlatabilmek. İşte Kazancakis.
Zamandan ve neredeyse mekanlardan bağımsızmış yanılsamasına sebep olan kurgusuyla ortaya koyduğu bu eserinde yazarımız, ana karakteri Francesko'nun [Hristiyanlık dünyasının en çok saygı duyduğu dini figürlerden biri olan Saint Francis (1181/1182 – 3 October 1226)] dostu Leo kardeş ile birlikte, her şeye gücü yeten Tanrı yolunda, insanın doğası itibarıyla hoşlanabileceği her şeyi ve hatta temel ihtiyaçlarını bile reddederek, yaşamayı tercih ettiği çile dolu hayatı sonunda, azizlik mertebesine ulaşmasıyla son bulan hikayesini anlatıyor.
590 syf.
·
Not rated
“Dünyada hiçbir şey yokmuş. Hatta daha dünya yokmuş.Yalnızca Allah varmış. Allah bilinmeyi sevdiği için, Bir nur yaratmış yarattığı nura Celal ve rahmet nazarıyla bakıp "Muhammed ol" demiş.”
İskender Pala.
Benim için uzun bir dönem sonunda bitirdim kitabı malesef. Mükemmel bir dille yazılmış. Şiir tadında, kadife gibi yumuşacık bir
160 syf.
9/10 puan verdi
Es Selam Değerli Dostlar...
Ramazanımız hayr, ömrümüze bereketli ola duasıyla temennide bulunup kitap doğrultusunda kısa bir inceleme yapmak istiyorum...
Evet Kadim Şehir Kudüs...
Ortak Davamız...
İlk Kıblemiz..
Peygamberler Şehri..
Bereket Diyarı..
Peki neden biz müslümanların elinde değil?
Niçin Aksa mescidinin en güzel kapısı olan Amud dan (
Öncelikle, bu incelemeyi hiç kimseye ithaf etmiyorum.
Alsancak'ta çimenlere oturup okudum bu kitabı dün akşam. Aklımda İzmir'in sahil şeridi yürüyerek dolaşmanın maddi ağırlığı vardı. Ayaklarıma yapıştırdığım yara bandının son kullanma tarihi geçmiş, lakin yorgunluğum manava yeni düşmüş tarla domates kadar taze. Emrah koş, inceleme elden gidiyor!
84 sayfalık bir kitabın ruhumdaki bu kargaşaya "durun siz evlenemezsiniz" edasıyla müdahele etmesini de ömrüm boyunca unutmam, unutamam.
Şiirlerin dili zor, hani bu modern şiirlerden. Fakat, size aktarılan duygular çoğunuza çocukluğundan tanıdık gelen, kimilerin "vintage" etiketi adı altında iki-üç katı bedel ödedikleri hislerden başkası değil.
Yer yer okuduğunuz kitabı sekiz yaşında, Allah olgusuyla ilk kez başbaşa kalan, annesinin o doğaüstü bir güç olduğundan çok, ölümlü bir varlık olduğunu sezen çocuğun yazdığını sanıyorsunuz. İşin garibi, belki gerçekten de öyle. Sonuçta bir insan kendini uçurtma sanarak da mutlu olabiliyorsa bence bırakın ipini, özgürce süzülsün gökyüzünde.
Kalıplaşmış sevgi sözcükleri yok bu kitapta. Varsa bile samimiyetin içerisinde sıcak servis edilmiş, fark edemiyorsunuz. Zaten Onur Ünlü'nün kendisi bu. "Usta!" diyerek bizim üstümüze kapanıp (bknz. youtu.be/MsTOKc7-DAQ), kurşunların değilse bile küçük çaplı kötü düşüncelerin önüne atlayarak zihnini hedef eden bir içtenlik elçisi.
