Mektup yazmak güzeldir.Ama en güzeli kendine yazılandır...
Aslında Werther değil burada kahramanımız. Goethe'nin kendisi. Kitap bir nevi yazarın duygu boşalması gibi. Hayata dair tahlillerini, insanların değişen ruh hallerini tuvale çok güzel boşaltmış. Her duyguyu kitapta pasaj pasaj işlemiş; nefret, aşk, mutluluk, iki yüzlülük....
Dilim
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021122.2k okunma
Hz. İsa'nın çarmıhta son bulan yaşam öyküsünü kutsal bir bakış açısıyla değil de, insanî ve naif bir pencereden ele alan bir eser (Bu özelliğiyle Saramago'nun "İsa'ya Göre İncil" adlı kitabıyla benzeşir)...Olaylar İncil'deki ile aynı elbette ama görkem ve azamet yerine korku, heyecan, merak gibi daha gerçekçi ve insanî duygular var.
Yunan Ortodoks Kilisesi tarafından aforoz edilmiş ve Hristiyan mezarlığına bile gömülmesine izin verilmemiş inançsız bir adamın din ile ilgili bir konuyu nasıl da ustalıkla ve saygı duyarak işlediğini gördüğümde şaşırmıştım ben. Ama tabi sonra Kazancakis'in Assisili Francis'i anlattığı "Allah'ın Garibi" adlı kitabını da okuyunca inanç ve kanaatler ile edebî yeteneğin bambaşka şeyler olduğunu anladım. Kazancakis, Yunan edebiyatının açık ara en önemli yazarı.
Dört Garip Adam
Ne büyük mutluluk dağın kutsal yalnızlığına tırmanmak
Tek başına, o temiz dağ havasında, ağzında bir defne dalı
Kanının topuklarından hızla dizlerine, beline yükseldiğini
Oradan boğazına ulaşıp bir ırmak gibi yayılmasını
Ve aklının köklerini yıkmasını duymak
Sağa gideyim, sola gideyim demeyi düşünmeden
Aklının yol kavşağında dört
Görmeden sevmek mümkün müdür? Mümkündür, buyurunuz en güzel örneği...
İbrahim peygamberin ateşe atılırken Cebrail'in
"-Beni Rabbin gönderdi, benden bir isteğin var mı derhal yapayım. Dilersen şu tepeleri birbirine kapativereyim; istersen şu kalabalığı taşa çevireyim." dediği.
İbrahim Aleyhisselamın;
"-Ben senden bişey istemiyorum. Ben Allah'a tevekkül edenlerdenim. O bana dost olarak yeter."
Öncelikle, bu incelemeyi hiç kimseye ithaf etmiyorum.
Alsancak'ta çimenlere oturup okudum bu kitabı dün akşam. Aklımda İzmir'in sahil şeridi yürüyerek dolaşmanın maddi ağırlığı vardı. Ayaklarıma yapıştırdığım yara bandının son kullanma tarihi geçmiş, lakin yorgunluğum manava yeni düşmüş tarla domates kadar taze. Emrah koş, inceleme elden gidiyor!
84 sayfalık bir kitabın ruhumdaki bu kargaşaya "durun siz evlenemezsiniz" edasıyla müdahele etmesini de ömrüm boyunca unutmam, unutamam.
Şiirlerin dili zor, hani bu modern şiirlerden. Fakat, size aktarılan duygular çoğunuza çocukluğundan tanıdık gelen, kimilerin "vintage" etiketi adı altında iki-üç katı bedel ödedikleri hislerden başkası değil.
Yer yer okuduğunuz kitabı sekiz yaşında, Allah olgusuyla ilk kez başbaşa kalan, annesinin o doğaüstü bir güç olduğundan çok, ölümlü bir varlık olduğunu sezen çocuğun yazdığını sanıyorsunuz. İşin garibi, belki gerçekten de öyle. Sonuçta bir insan kendini uçurtma sanarak da mutlu olabiliyorsa bence bırakın ipini, özgürce süzülsün gökyüzünde.
Kalıplaşmış sevgi sözcükleri yok bu kitapta. Varsa bile samimiyetin içerisinde sıcak servis edilmiş, fark edemiyorsunuz. Zaten Onur Ünlü'nün kendisi bu. "Usta!" diyerek bizim üstümüze kapanıp (bknz. youtu.be/MsTOKc7-DAQ), kurşunların değilse bile küçük çaplı kötü düşüncelerin önüne atlayarak zihnini hedef eden bir içtenlik elçisi.
160 syf.
9/10 puan verdi
Es Selam Değerli Dostlar...
Ramazanımız hayr, ömrümüze bereketli ola duasıyla temennide bulunup kitap doğrultusunda kısa bir inceleme yapmak istiyorum...
Evet Kadim Şehir Kudüs...
Ortak Davamız...
İlk Kıblemiz..
Peygamberler Şehri..
Bereket Diyarı..
Peki neden biz müslümanların elinde değil?
Niçin Aksa mescidinin en güzel kapısı olan Amud dan (
