Geçmişimiz aramızda, hayatla dolup taşan bir duvar parçası gibi ışıldıyor…
Sadece yirmi yaşındayım ama bu yeşil odaların dışarısında, hayat başka insanlar için sanki davul ve darbuka eşliğinde akıp geçedursun,
birbirinin tıpatıp aynısı olan günler benim üstüme fark edilmez bir toz gibi çöküyor…
Cesaretim kum saatinin kumu gibi içimden akıp gidiyor…
'Kopenhag Üçlemesi'nin son kitabı #bağımlılık
Ben en çok çocukluk ve bağımlılık kitabından etkilendim diyebilirim
Otobiyografik türünde ama daha çok psikanaliz yapılabilecek eserler…
Çocukla birlikte başlayan travma ve eksikliklerin hayatı boyunca peşinden gelmesiyle hep bir şeylerin yerini farklı bir şekilde doldurma çabasıyla geçmiş hayatı
Ve sonunda bağımlı olmuş kitap kapağı da çok manidar
Tove 1917yılında kopenhag'da doğdu.
işçi mahallesinde büyüdü.
Çocukluk dönemi izlenimleri,
çalışmalarının odağını oluşturdu.
Dört kez evlenip boşandı.
2 çocuğu ve bir evlatlık üç çocuğa sahipti.
Üçüncü eşi bir bağımlı haline getirdi uzun tedaviler yeni ilişkiler bile onu kurtaramadı
Alkol ve madde bağımlısı olarak yaşamına devam etti ve 1978 yılında intihar ederek yaşamını kaybetti.
Hayatı boyunca kısa öyküler,
şiir ve anılardan oluşan 29 kitap yayımladı.
Tove öldükten sonra adından çok söz ettirdi.
Yayınevi ve çeviri muhteşem olmuş bu üçlemeyi mutlaka okumalısınız
Bağımlılıkto https://1000kitap.com/yazar/i112029emre 
Emre Abf
"İnsan önce renklerden başlamalı değişmeye." diyerek, kırmızı temalı öykülerle karşımıza çıkıyor Tomris Uyar.
Onun öyküleri ile tanışmak için - en sevdiğim- " kırmızı odaklı" olanlarla başlamak ekstra keyif vericiydi, diyebilirim.
Aramızdaki Şey'de hepi topu 9 öykü var. En sevdiğim -ki okuyanların çoğunluğunun da en sevdiği- kitaba ad olmuş olan Aramızdaki Şey öyküsü, oldu. Sanırım, her birimizin hayatında " o şeyi çözebilmiş miydin?" dediği arayışları olmuştur. Ondan bu sevme.
Bana kalırsa Uyar, bu öykülerde aklının bir köşesinde kalan, zihnini meşgul eden bazı olay ve anılardan öyküler kurmuş. O yüzden, öykülerin bir yerlerde başı ve sonu var da biz, onları okumaya ortalarından dalıyor, belli kısımlarına eşlik ediyoruz gibi hissettirdi bana.
Aşk, belirsizlik, ihanet, tutku, kin az miktarda birleşip "içsel bir, bilinçli huzursuzluk" yarattı.
Keyifli miydi ?
Elbette, zaten hayatın gerçekleri, tadı ne olursa olsun içte, en içte bir yerde keyif vermez mi insana ? Tomri 
Tomris Uyar 
Aramızdaki Şey
Sanat Gerçekten Yaşamak
