“Asıl yetim, anneden babadan ayrı olan değil, ilimden ve ahlaktan yoksun olanlardır.”
“Güzel bir gülü, güzel bir geceyi, güzel bir dostu herkes ister. Önemli olan gülü dikeniyle, geceyi gizemiyle, dostu tüm derdiyle sevebilmektir.” (Ş.T)
“Her şerde yoktu kötülük, bazen iyilik şerle gelendi.”
“Sevmeye layık olmayanı hatırlayarak değerli etme!
**İşgal güçleri mağlup edilip Cumhuriyet kurulduktan sonra, Atatürk bir gün, kitaplarını Ankara'dan İstanbul'a taşımak ister... Kütüphanecisi Nuri Ulusu'nun kitapları karton kutulara koyduğunu görünce, askerlere iki tane cephane sandığı getirtir... Nuri Ulusu şaşkınlık içindeyken kütüphanede Atatürk'ün sesi duyulur: '' Savaşta bu sandıklarla cephane taşıdık... Şimdi o savaş bitti, yen, savaşımız başlıyor...
O da kültür ve sanat savaşımızdır. Cephane taşıdığımız sandıkları kitaplarımı koy, cephanenin yerini artık kitaplar alsın.''
Karakarga Yayınları'ndan çıkan muhteşem çizimlerle renklendirilmiş şahane bir Sunay Akın kitabı.
Aslanlı Yol'da, bu cumhuriyet için kıymetli olan nice olaylara öyle ince öyle sade değinmiş ki. Bence her yaştan kişiye hitap eden ve herkesin bildiği bu kıymetli anları tekrar hatırlaması açısından okunması gereken bir kitap. Atatürk ile ilgili anekdotlar, Afife Jale, Sabiha Ziya, Hasan Ali Yücel..
Çok kısa, tadı damağınızda kalacak ama bence kütüphanelerimizde Atatürk köşemizde yer alması gereken bir eser.
Cumhuriyet'in kurucusu Ulu Önder Atatürk ve bu uğurda mücadele eden tüm atalara tüm kadınlara bir kez daha selam olsun.
Y U R T S U Z
“Oyuncakları kırılınca ağlamalıydı çocuklar, ya da yere düşünce… Ya da çok gülmekten gelmeliydi gözlerinden yaşlar…Ama bu pis dünyada, çocuklar çok daha kötü düşünceler için ağlatılır olmuştu son zamanlarda…”
“Bir kadın ne kadar güçlü olursa olsun, ne kadar çok kazanırsa kazansın, onu seven birinin varlığını, başı dara düşünce
Ben ve Sevan
Eşi Aylin'den ayrıldığı , çok sevdiği çocuğu Anahit'ten, hiç görmediği 6 aylık bebeği Mihran'dan uzakta kaldığı dönemde onların özlemiyle kaleme alınmış bir kitap Aslanlı Yol. Nişanyan, "Bu kitabı o çaresizliğin verdiği can sıkıntısı günlerinde yazdım. Eskileri anıp biraz oyaladım" diyor. Benzer bir süreçte olan bana çok iyi geldi bu
Yazarın görüp, geçirdiği bir döneme yolculuk yapmış gibi hissettim bu kitabı okurken... Yazarın düşünce dünyasından bakmaya çalıştım olaylara. Tecrübe edindiği bir hayattan, çelişkisi olmayan müthiş tespitler mevcut kitapta.
Çoğumuzun hayatımızın belli bir döneminde günlük tutmuşluğu olmuştur diye düşünüyorum. :) Bu kitabı da İbrahim Tenekeci'nin
Biraz Nermin Yıldırım biraz da Müjde Aklanoğlu tarzı var. İkisinin de makul dozlarının karışımı bir tarzı var Ahunur Açıkbaş ın. Anlatımına metaforlar kullanması Nermin Yıldırım ı çağrıştırıyor, mahalle kültürünü, aile sıcaklığını zemin yapıp çocukluk aşkı anlatması Müjde Aklanoğlu nu hatırlattı bana. Güzel tatlı bir hikaye iki karakterin ağzından okuyoruz İnci ve Asude. Her ikisinin de çocukluk aşkları uğruna yaşadıkları yaşayamadıklarımdan anlatılıyor. Arka planda 1980 darbesi öncesi ve sonrası ile ilgili yaşananlar da var. Okunma sayısı neden düşük bilemiyorum. Bunu haketmiyor. Çok akıcı bir dili var ve hikaye de bizden, sıcak aile içi ilişkileri. Kesinlikle okunabilir.
