Ateşten Gömlek
Roman, İzmirli olan Ayşe ve yakınlarının üzerinde Kurtuluş Savaşı mücadelesini ve bu mücadelenin geçirdiği aşamaları [İtilaf Devletleri'nin işgalleri, Kuvva-yi Millliye süreci, düzenli orduya geçiş vb.] anlatmaktadır.
"Ben de bizim zavallı millet gibiydim, tutunacak bir yerim yoktu."
Epeyce ses getiren filmin bir sahnesinde; komutan, gece üç-beş nöbetinde uyuya kalan askere en karizmatik sesiyle bağırıyordu: “ Sen uyursan herkes ölür…”
Bu kitap da sanki bize bağırıyor: “ o rahmetlilerden sadece biri bile savaşa katılmasaydı, bu vatan ölürdü…”
Kaybedilmesi “mantıklı” ve “ realist” zihinlerde kesin gözüyle bakılan bir savaşa koşa koşa giden , “mantıksız”, “hayalperest” ve dibine kadar duygusal atalara sahip olduğumuz için ne kadar şanslı olduğumuzu bir kez daha hatırlatıyor.
Ve son olarak aşktan bahsediyor, Maslow’un İhtiyaçlar Hiyerarşine inat; zaman, koşul, mekan tanımayan, en minöründen en majörüne, her daim hep önde olan aşktan…
Cebren okutunuz efenim…
Meraba
101 sene önce yazılmış bir kitap okumak çok etkiler bırakır insanın üstünde
O dönemin şartlarını ve duygularını hissetmemek imkansız gibi
Kitap asıl konusu İzmir işgali ama Sakarya meydan muharebesinin öncesinde yaşanmış belkide hayal ürünü olayları ve savaşı anlatıyor her savaşta yarım kalan aşklar mutluluklar vardır elbette çünkü savaş demek ölüm ve Zafer demek Zafer için verilecek mücadelede kayıplar kaçınılmaz bir sondur
Kitabın elbette gerçeklik payı ve objektif bakış açısı tatılmaya açıktır ama herkesin okuması gereken bir kitap hem tarih açısından hemde Halide Edip Adıvarın yazarlığına saygı açısından…
Halide Edip'in günün şartlarına göre idealize ettiği bir kadın olan Handan'ın kendini bulma sürecini anlattığı romanı.
Handan güçlü ve akıllı tasvir edilmesine rağmen, kimliğini tanımlamak için yine erkeklere ihtiyacı olmuştur. entellektüel kimliğini ve zekasını Nazım'la, dişiliğini Hüsnü Paşa ile kanıtlamaya çalışmıştır. Refik Cemal'le olan ilişkisi ise ancak hafızasını kaybettiği, yani kim olduğunu unuttuğu zaman başlayabilmiştir. Yaşadığı "ahlaki çöküntü" onu ölüme sürükler.
Handan ve Refik Cemal arasındaki ilişkinin sinyalleri aslında kitabın başlarında verilmişti. Bu ilişkinin okuyucu tarafından kanıksanmasi için de Halide edip kitabın başından itibaren önemli ipuçları verir. Refik Cemal'in karısı, Handan'ın kuzeni Neriman'ın Handan'a hayranlığı ve kocasına sürekli ondan bahsetmesi, Refik Cemal'in Handan'dan bahsederken "sanki hep aramızda" demesi, Neriman'ın kocasını entellektüel açıdan tatmin edememesi gibi şeyler Refik Cemal ve Handan'ın iyi bir çift olacağını düşünmemize sebep olur.
(Doğrusu Handan 'a ve Refik Cemale sinirlendiğim o kadar nokta varki kendimi Nerimana acımaktan alıkoyamıyorum . )
Kitabın sonlarında ise Handan'ın tahassüsleri var içinde yaşadığı çatışmayı hangi noktaya geldiğini ölümün belki de onun için en iyisi olduğunu görmüş oluyoruz.
Benim için bir "Vurun Kahpeye" ve " Ateşten Gömlek" olmasa da Handan eseride tadindaydı. Kesinlikle Halide Edip'in eserlerine şans verilmeli. Sağlıcakla kalın :)
250 syf.
9/10 puan verdi
Kurtuluş Savaşının ilk romanı...
Nereden nasıl başlasam bilemiyorum. Kitapla birlikte ben de bittim. Halide teyzem o nasıl bir içtenliktir. Kitabı bizzat yaşadım resmen.
Kitabın baş karakteri Peyami, kurtuluş savaşı sürecini kendi ağzından, bir hastane odasındayken yazarak anlatıyor.
Olaylar Ayşe adında İzmirli bi hemşirenin etrafında gelişiyor.
Bizzat içinde bulunduğu savaş zamanlarını karakterlerle birlikte yaşadım. Fazlasıyla etkileyici oldu benim için. Hâla okumayan varsa lütfen okuyun.
"Arkamdan bütün koğuş gürleyerek devam etti: 'Senin için ey sancağımız, güle güle kurban oluruz.'"
Biz onlara çok şey borçluyuz. Bu Cumhuriyet kolay kurulmadı.
Bir Milli Mücadele romanı..
Öyle ki, roman bittiğinde henüz Milli Mücadele bitmemiştir bile. Bu nedenle muhteviyatında o tazeliği ve gerçeklik hissini de görmek pekala mümkün.Savaşta gazi olan Hariciye memuru Peyami'nin hastane köşelerinde yazmış olduğu anılardan oluşuyor roman. İzmir'in işgaliyle eşini ve çocuğunu kaybeden hemşire Ayşe'nin vatana ve görevine bağlılığı ile çevresini etkileyen, yüreklendiren karakteri etkileyiciydi. İhsan-Peyami-Ayşe arasında oluşan duygusal bağlar... Karakterlerimizin kimi zaman aşk ile vatan arasında kaldığı anlar.Ateşten gömlek taşıyanlar sıcağın ısıttığı kadar yaktığını da bilirler.
