“akşamı geciktirmezmiş. sen akşamı geciktirebilir misin İnci?”
bence kitabı bir taraf olmadan herkesin okuması gerekir. Barış için. Barış gibi olan çocuklar için. hüzünlenmemek elde mi, bilmiyorum. fakat Barış’ı hep teselli ederken buldum kendimi. sımsıkı sarıldım. hangi çocuk böyle bir şeyi hak eder, derken buldum kendimi her defa. kitap için bir gün ayırmanız yeterli. saatler içerisinde bitip, gidiyor zaten. kalbime bıraktığı sızı ne zaman gider ya da gitmeli mi bilmiyorum. keşke her gün af çıksa ve kimse sana bağırmasa sevgili Barış.
Edebiyat tarihinin ilk distopyası sayılan Demir Ökçe ardıllarının, Cesur Yeni Dünya ve 1984, aksine distopik ana çatısını kapitalizm üzerinde kuruyor. Nitekim distopya kelimesini ilk duyduğumuz an aklımıza gelen baskıcı ve otoriter rejim Demir Ökçe'de farklı bir boyut kazanıyor. Demir Ökçe'nin gücü elinde bulunduran yöneticileri dev
Vurmayın uçurtmayı, ne olur vurmayın !
Annesinin hapis cezası yüzünden hapishanede büyümek zorunda kalan beş yaşındaki Barış’ın hikâyesini anlatıyor. Barış çocuk aklıyla, büyüklerin başından savmak için söylediği sözlerin ardında hep bir mantık arıyor. Büyüklerin kendileri yaptığında doğru, Barış yaptığında yanlış olan durumları anlamlandıramıyor. Bu bölümlerde niçin azar işittiğini anlayamayan Barış’a keyifle gülümsedim. Minik barış henüz algılayamadığı garip bir dünyanın içinde, her yanı soğuk ve sağır duvarlarla çevrili bir hapishane avlusunda gökyüzünü ve özgürlük uçurtmalarını izlemektedir. Annesinden yeteri kadar ilgi göremeyen Barış, inci adında bir mahkûmla arkadaşlık kurar. Ve asıl hikaye incinin hapishaneden ayrılması sonucu barışın ona mektuplarından oluşur. Bazı kitapların sayfalarını yavaş yavaş çeviririz. Bu da öyleydi. Barışta biraz kendimi gördüm ve kitapla içsel bir bağ kurdum. Beni ağlattı, ağlatan tarafı da şuydu; Küçük bir çocuğun dokuz aylıkken annesiyle birlikte girdiği hapishane, özgürlüğün nasıl bir duygu olduğunu bilmeden yaşaması ve yapılan şiddeti gözlemlemesi çok ağır bir travmaydı. Bu beni fazlasıyla etkiledi. Sevgili okurlar, Dünyanın ne kadar büyük, gökyüzünün nasıl eşsiz bir güzellikte olduğunu göremeyen küçük bir çocuğun tutsaklığı içinde özgürlüğünüze tutunacaksınız. Okuyalım, okutalım.
İlksöz: Hayat da bu roman gibi yarım kalıyor aslında.
Yarım bir hikâye nasıl anlatılır ki. Aslında yarım bile olduğu şüpheli, sadece 50 sayfa var elimizde. Sevgi Soysal'ın kanser tedavisi sürecinde yazmaya başlayıp tamamlanamayan bir 50 sayfa. Belki de hikâyeyi anlatmak yerine Sevgi Soysal'ı anlamaya çalışmalıyım bu son kitapta. Onun,
208 syf.
10/10 puan verdi
GİRİŞ
Tanıtım metnindeki gibi; Bu eser, asla Yahudilere hakaret etmeyen, sadece siyasî Siyonistlerin gizli ve açık bütün emellerini gözler önüne seren, reddedilmez belgelere ve inkârı mümkün olmayan bilgilere dayalı bir dosyadır.
Ben de elimden geldiğince tarafsız okumaya çalıştım. Bu kadar uzun sürede bitirmemin nedeni, Siyonistlerin geçmişte
Merhaba
Bugün sizlere Toprak Özgür kaleminden Öbeka Ülkesi kitabı ile geldim.
Yazarın kalemiyle tanışma kitabım oldu,sade,akıcı ve harika kurgusuyla soluksuz okuyup bitirdim.Her sayfasını merakla çevirdim diyebilirim,fantastik bir kurguyla siyaset,din,inanç,para o kadar güzel anlatmış ki toplum üzerinde ki etkisini etkilenmemek mümkün
