Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.26
"Arkadaşlarım bunun farkında değil ama ben bu bağlantıların üstünde ya da dışındayım. Onlar gibi davranmaya, onlara benzemeye çalışıyorum, lakin içim farklı, işte romanı yazan zavallı arkadaşımın inemediği derinliklerden biri de bu. O beni, politik geçmişi olan ve Kuzey sürgününe savrulmuş, sıradan insanlardan biri sanıyor. Başımdan geçenleri, benden daha ilginç buluyor. İçimdeki derin ve köklü karanlığın farkında değil. Çünkü insanları konuşarak tanıyamazsınız. Konuşmak, canlı yaratıklar arasındaki en etkisiz iletişim aracı. Dil yalan söylüyor, olanları çarpıtıyor, insanlığın hiç bıkıp usanmadığı klişeleri tekrarlıyor. Bu yüzden, insanları dinlemek onları anlamak için yeterli değil." 12 Mart rüzgârlarının İstanbul’dan Stockholm’e savurduğu bir mülteci olan Sami Baran, yattığı hastanede Türkiye’den bir hastayla karşılaşır. Bu adam, başına gelenlerin sorumlusu olarak gördüğü eski bir bakandır. Ondan intikamını almak amacıyla Şili, Uruguay, İran gibi farklı ülkelerden gelmiş mülteci arkadaşlarıyla birlikte bir plan yapar. Ancak, bu planı gerçekleştirmek o kadar kolay olmayacaktır: Sami Baran, anadilin yeri geldiğinde düşmanla da anlaşma aracı olabileceğini hesaba katmamıştır. Ve bu, planın önündeki engellerden sadece biridir... Zülfü Livaneli’nin usta kaleminden, sürgün yaşamı ve öldürmek-bağışlamak ikilemi üzerine, okurları ve eleştirmenleri değişik kurgusu ve beklenmedik final(ler)iyle de etkileyen, kusursuz bir roman.
Merhaba,
Çağdaş Türk edebiyatının önemli temsilcilerinden müzisyen, senarist, politikacı, yönetmen ve roman yazarı Ömer Zülfü Livaneli 'nin bir eserini daha deneyimledim. Her eseri gibi bu eseride büyük yankı uyandırmıştır. Yazım tekniği, kullanılan dil ve anlatım konusuna girecek olursam ahenkli bir anlatım ortaya çıkıyor. Kurulan cümleler adeta okura sarılacak vasiyette. Bütün kitaplarını da okuma gayretim bu yüzden. Çok kısa konusuna değinecek olursam;
Siyasi mülteci konumunda olan ve dünyanın birçok ülkesinden Stockholm e yerleşen insanların yaşadığı hayatlara şahit oluyorsunuz. Ve anakarakter Saminin 70 lerin Türkiyesinde neler yaşadığını, sürgün hayatını ve sonucunda intikam mı affetmek mi arasındaki ikileme şahitlik ediyorsunuz. Livaneli'nin 29 yılda tamamladığı bu özgün hikayeye sizde şahitlik etmek isterseniz pişman olmayacaksınız. Livaneli'nin anlatım tarzını özleyenler isabetli bir seçim. İyi geceler..
“Ölümün kıyısına gelmiştim. Ölümün kıyısı, ölümün kendisinden daha feci bir şeydir, bunu yaşayarak öğrendim. Bağlanmalar yüzünden aklımı kaçırmanın kıyısında dolaşmıştım uzun süre. İçime karanlık yerleşmişti: Bir türlü söküp atamadığım, kusamadığım, çıkaramadığım bir koyu karanlık. Aşağı yukarı bir ay süren kusma dönemimde bile bu karanlığı boşaltamamıştım.”
Herkese merhaba Okumaktan keyif aldığım Livaneli’nin bu defa “Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm” adlı eseri ile sizlerleyim. Yazar kitabı tam 29 senede tamamlamış ve Livaneli’nin yayımlanmış ilk eseri. Oldukça sancılı bir yazım süreci olmuş.
Kitaba gelirsek genel olarak siyasi mültecileri konu alıyor diyebiliriz. Ancak siyasi bir kaygıdan ziyade o insanların hayata ve insanlara karşı olan “incinmişliklerini” anlatmış derim. Aslında yazar çokça kendini anlatmış demek daha doğru olur. Livaneli 1972 yılında siyasi görüşlerinden ötürü İsveç’e yerleşmek zorunda kalmış, zorlu bir yaşam sürerek burada hayata tutunmaya çalışmıştır. Bu kitabı yazmaya başlama zamanları da bu döneme denk gelmektedir. Kitabın kahramanı da aynı Livaneli gibi İsveç’te yaşayan bir Türk ve çevresinde siyasi ilişikleri sebebiyle sürgüne gönderilmiş mülteciler var.
Diğer kitaplarına kıyasla bu eserde psikolojik incelemeler, içe dönüş süreçleri, kırgınlıklar, incinmişlikler, takıntılar, psikolojik rahatsızlıklar bir hayli fazla konu edinilmiş.
Benim için keyifli bir okuma oldu, canı gönülden tavsiye edebileceğim bir kitap. Selam ve dua ile.
Anlatım ve konu üzerine
Livaneli'nin 2001'de yayınlanan bu kitabı tamamlaması 29 yıl sürmüş. 1970lerde yazmaya başladığı bu kurgu, o yıllarda yaşadığı Stockholm'de geçiyor. Politik bir mülteci olan Sami'nin, aslında politikayla hiç ilgisi olmayan yaşantısının, politikadan nasıl etkilendiğinin hikayesini okuyorsunuz. Cesur bir konu işlenmesine rağmen
Konuşmak, canlı yaratıklar arasındaki en etkisiz iletişim aracı. Dil yalan söylüyor, olanları çarpıtıyor, insanlığın hiç bıkıp usanmadığı klişeleri tekrarlıyor. Bu yüzden, insanları dinlemek onları anlamak için yeterli
değil.
İncelemeye tam şunu diyerek başlayacaktım. Bu kitabı beğenen insanların sanat zevki çöptür diye. Bunu demeden önce tabi ki Yaşar Kemal'in kitap hakkında “Gerçek bir şaheser! Teknik ve psikolojik olarak mükemmel! Öldürmek mi bağışlamak mı ikilemini en iyi veren roman.” yorumunu yaptığını gördüm. söylediğimi geri almak düşündüğümden utanmak isterdim gel gelelim yaşar kemal de bu kitabı beğendiyse o da boş bir insan belli ki.
Yani bu kitabı bir yönden çok sevdim kafamda sallantıda olan bir yargıyı netleştirmiş oldu. Artık hayatım boyunca zülfü livaneli okumayacağım gibi onu sevenleri de zorbalayacağım. Çünkü bu adam bir romancı hikayeci değil bana göre. Bu kitabında da diğer kitaplarına benzer şekilde ilgili arkadaş,
Tamamen popüler kültür öğelerini kitabın orasına burasına serpiştirip biraz ankara biraz türkiye sosuna bulanmış aşağılık psikolojisiyle harmanlanmış saçma sapan cümleler topluluğu oluşturmuş. aferin. yani şuna yazdığım cümleler bile haram. Hatta bu incelemeyi yazmak için oluşturduğum küresel ısınma ayakizine bile üzüldüm o derece.
var git yoluna eski chp milletvekili.
Çok şey söyleyen, kurgunun içine karakter sami'nin penceresini de açarak daha da çok söyleyebilmiş kitap.
evet siyaset var, zorunlu göç, işkenceler, büyük acılar, tek bir kurşun büyük maliyetleri, üstelik dünyanın her yerinde değişmeyen insan davranışları, politik tavırlar, direnişler, sistem çatışmaları... ama hepsinden önemlisi, orkideler var. yaşanan kötülüklerin, açılan yaraların, bozulan ruh sağlığının, tüm bunlardan nasıl arındırabildiği ve iyiye döndürülebildiği var. orkidelerin sadece bitkisiler açıdan değil, manen de yüzlerce çeşidi olduğu umudu var ki herşeye değer. Anlattığı hikaye öyle karamsar bir gerçeğe paralel gidiyor ki, roman içerisinde ikinci bir dil, ayrı bir kalem, okura alan açıyor. yazarlık açısından zülfü livaneli'nin zor ancak şart olan bir şeyi başardığını düşünüyorum.
Livaneli’nin okuduğum bilmem kaçıncı kitabı.. Bu kitabı yazarın diğer kitaplarından ayıran şüphesiz tekniğindeki yenilikti, farklılıktı. Kitabı iki ayrı pencereden okudum ve bunu sevdim. Kitapta yeni sorunlar, yeni kavramlar vardı diyemem ama kitap bu defa kavramları o kadar geniş bir perspektifle o kadar büyük bir keyifle anlatmış ki bir günümü tamamen bu kitabı okumaya ayırdım diyebilirim.. Bu kitapta Sürgünle tanıştım ve Sürgün iki pencereden anlatılmış, sürgünü en ince detaylarına kadar okudum gözümde canlandırdım ve artık sürgün kelimesi hayatımda bu kitap kadar büyük parantezlere sahip.. kitabı okurken yazarın cümleleri bittikten sonra büyük bir heyecanla arkadaşının cümlelerini okumak istedim yani aslında bir olayı iki defa okuyup ama bu kadar keyif almak ancak böyle usta bir yazarın eseri olabilirdi… Hayatımda ilk defa anadilin aslında hayatımızda ne kadar önemli bir yer olduğunu
gördüm. Büyük yazar Livaneli, kalemine fikirlerine sağlık.
Siyasi bir mülteci konumunda olan ana karakterin yaşadığı unutulmaz olayın ardından yıllarca beslediği intikam duygusu üzerine kurduğu planı... Fakat gelin görün ki aidiyet duygusunun, merhametin, acımanın ve alışkanlığın getirdiği bir yenilgi, tüm düşünceler dünyasını altüst ediyor. Belki de sandığımız bu yenilgi insanlığımızın kazandığı bir galibiyettir?
Kendimce not:
Ruhumuzun ahengini bozan acılar, daha sakin kılarsa geriye kalan tüm ömrümüzü (bence) bu da deliliğin bir çeşididir.