"Hiç bir çocuğun okunmaması gereken bir çocuk kitabı. " cümle ne kadar anlamsız görünüyorsa o kadar doğru. Bir çocuğun yaşamaması, duymaması, bilmemesi gereken şeyler var biz yetişkinler tepinirken altımızda ezdik çocukları. Akıllandık mi hayır. O zamanın mağduru şimdinin Hitleri oluyor ve yeni ve yine çocuklara acı çektiriyor kesinlikle akıllanmayı düşünmüyoruz
Kitapta Bruno adında bir çocuk annesi,babası ve ablasıyla beraber Berlin de yaşıyor. Babası asker olan Bruno ve ailesi, babanın işinden dolayı Berlinden Out-With’e tanışıyorlar. Burada yalnızlık çeken Bruno,Shmuel adında bir çocukla tanışıyor.Aralarında bir tel örgü var. Ve bu tel örgünün 2 yanında birbirinden çok farklı hayatlar sürüyor.
Kitap çok etkileyici ve duygusal.Okurken canımı acıttı.Etkisinden uzun süre çıkamayabilirsiniz.Kesinlikle okuyun…
bu kitap sadece beni mi sinir krizlerine soktu bilmiyorum. umarım bunu düşünen sadece ben değilimdir ama...
KAHROLASI VELET DAHA DOKUZ YAŞINDA. BUNDA ANLAMAYACAK TAM OLARAK NE VAR???????????????
evet kitap çok güzeldi...
Coğrafya kaderdir sözünün hissettirildigi bir kitap.
Dininden, dilinden, ırkından dolayı öldürülen milyonlarca insan, çocuk, bebek var...
Savaş, soykırım, ölüm...
Çocukların bilmediği, iğrenç sözcükler.
Bruno ve Shmuel sadece 9 yaşında olan birer çocuk.
Savaşın, soykırımın hüküm sürdüğü bir yerde bu sözcüklerden birhaber arkadaş oluyorlar.
Çağa göre bambaşka dünyaların çocukları olan Bruno ve Shmuel, bambaşka dünyalardan birhaber bir şekilde arkadaş olup birbirlerine sevgi ile yaklaşıyorlar.
Ve yine içinde bulundukları çağ ikisinin sonu oluyor.
Şuanda bile suçsuz olup öldürülen milyonlarca çocuk var. İçinde bulunduğum çağdan utanıyorum.
198 syf.
9/10 puan verdi
Bruno isimli 9 yaşındaki bir çocuğun ve ailesinin Berlin'den Polonya'ya taşınmasını, oraya uyum sağlama günlerini konu alıyor.
Bruno evlerinin ilerisinde bir kamp olduğunu düşünür ve ilk dikkatini çeken şey de tüm insanların aynı çizgili pijamayı giymesidir. Bir gün evinin etrafını keşfe çıkar ve tel örgülerinin diğer tarafında bulunan Shmuel ile tanışır. Ve dostlukları başlar. Her gün onu ziyarete gelir ve aralarında tel örgü bulunacak şekilde sohbet etmeye başlarlar. Bir gün Bruno hem oradaki hayatı merak ettiğinden hem de arkadaşının kaybolan babasını bulmakta ona yardımcı olmak için tellerin öbür tarafına geçmek ister. Bunun için onlarla aynı tür çizgili pijamayı giyip o tarafa geçer. Gördüğü insanlar ve hayatlar karşısında şaşkınlığa uğrar, çünkü o daha neşe dolu bir hayat görmeyi düşünürdü orada.
Bastıran şiddetli yağmurdan ötürü tüm insanları bir odaya kapatır askerler ve ondan sonra da Bruno'dan hiç bir iz bulunmaz. O da onlardan biri olduğu için onların yaşadığı şeyleri yaşamıştır diye düşünebiliriz. Ama yazar hikâyenin sonunu ve Bruno'nun başına gelenleri okurun tamamlamasını ister.
İnsanların daha güzel yaşamlarda nefes alabilmesi dileğiyle...
Her şeyden önce bana kalırsa bu kitabın bir çocuk kitabı olarak nitelendirilmesi fazlasıyla saçma. Kitaptaki baş karakter bir çocuk fakat bu kitap çocuklara hitap etmiyor. Çocuklar savaştan, ırkçılıktan, işkenceden uzak büyütülmeli.
Kitap bende çok garip duygular oluşturdu. Her sayfa da böyle şeylerin gerçekten yaşanmış olduğu aklıma geldi ve bu bana çok büyük bir acı verdi.
Yalın bir dille anlatılmıştı ve bence konu bakımından zor olan kitap için doğru olan bu. Eğer ırkçılık, savaş, işkence gibi konuların anlatıldığı kitap bir de ağır bir dille yazılmış olsa bu okur için işleri daha da zorlaştırırdı.
Sonu çok etkileyiciydi. Gözyaşları içinde kaldım. Bu kitaba başka son yakışmazdı ama insan yine de daha farklı olsun istiyor tabi.
Filmi de var ben izlemedim ama çok önerdiler bakabilirsiniz.
Son olarak bu kitabı severseniz yine aynı olaylarla alakalı yazılmış ama bu sefer bir yahudi çocuğunun ağzından anlatılmış olan "Hitler Oyuncağımı Çaldı"
kitabını okumanızı da öneririm.