#okudumbitti köşemizde bugün canım Sabahattin Ali’nin #kağnısesesirler adlı kitabı var…Bir süre okumadığımda burnumda tüten isimlerden biri de Sabahattin Ali’dir. Kadife gibidir kalemi, yumuşacık, sıcacık.. Bu yüzden özlettirir kendini, iki kelam edesi gelir insanın.. Bundan mütevellit ben de hikayelerine sarıldım ve iyi ki de öyle yapmışım.. Çünkü kitapta yer alan hikayelerin her biri birbirinden güzeldi.. Bizim insanımızı anlatması dahası da insanımızın o yaralı yanını dile getirmesi çok kıymetliydi.. Hele insanın yüreğine o birkaç sayfada bu denli tesir edebilmesi yok mu! Şaşırıp kalıyorsunuz, nasıl olur da böylesine dokunabilir en nasır bağlamış yanlarımıza diye.. Evet ne yazık ki hikayelerinin sonu hep hüzünlü bitiyor.. Hiç mi umut yoktu diye sormak isterdim ona aslında…
Kitap üç bölümden oluşuyor. Kağnı ve ses adlı bölümlerde yazarın kısa hikayeleri derlenmiş ve kitabın son bölümü olan esirlerde ise bir oyun yer alıyor.. Aslında oyunu okuması da oldukça keyifliydi… Türklerin Çin esareti altında olduğu yıllarda hepimizin bildiği Kürşadın, meşhur isyan hareketi anlatılıyor.. Tabi bir aşkın gölgesi hikayenin üzerine düşüyor… Ben bu kısmı da sevdim tabi ki hikayelerin yeri ayrı.. ;) Meraklısına tavsiyemdir, Sabahattin Ali ile tanışın.. Pişman olmayacaksınız… 
Kağnı - Ses - Esirler 
Sabahattin Ali
