Roman, Prens Dimitri Nehludov'un ruhsal ve ahlaki uyanışını merkezine alır. Nehludov, bir mahkeme jürisi üyesi olarak, yıllar önce baştan çıkardığı ve terk ettiği Katyuşa Maslova’nın davasıyla karşılaşır. Katyuşa, bir fahişe olarak yargılanmaktadır ve haksız yere cinayetten suçlanmıştır. Nehludov, gençliğinde işlediği hatanın kefaretini ödemek ve Katyuşa’ya yardım etmek için yola çıkar. Bu süreçte kendi içsel yolculuğuna çıkarak ahlaki değerlerini ve toplumsal adalet anlayışını sorgular.
Lev Tolstoy'un "Diriliş" (Resurrection) adlı eseri, insanın vicdanıyla yüzleşmesini ve yaşamın anlamını sorgulamasını konu edinen derinlikli bir roman olarak karşımıza çıkar. Eserde, Rus sosyal yapısının eleştirisi ve bireyin içsel dönüşümü üzerine önemli temalar işlenir.
Roman, genç bir soylunun, Dmitri İvanoviç Nekhlyudov'un
Ben ne okudum böyle Tolstoy'u okumaya keşke bu kitapla başlayabilseydim, külliyat takip etmede yine berbat olduğum ortaya çıktı, kabul
İnsan Ne İle Yaşar? kitabını evet sevmiştim; erdemler ve erdemler, hepimizin hemfikir olduğu doğruluk, merhamet, yardımlaşma, para mühim değil vb durumlar okudukça bir yandan da kafamda dönen şey şuydu: Zengin insanlar fakirliği, iyilik yapmayı, paylaşımda bulunmayı yüceltince komik oluyor. Tuzunuz kuru tabi...
Ama öğreniyoruz ki öncesinde, Tolstoy'un ilk gençlik yıllarında başlayıp 50'li yaşlarına kadar yaşadığı büyük bir buhran, bir çalkantı varmış. İtiraflar kitabında samimi bir otobiyografik bir metin okuyor; "inanmak" ve "inançsız olmak" üzerinde gidip geldiği yıllara, bu ikilemin onda yarattığı tahribata şahit oluyoruz.
95 sayfayı günlerdir okuyorum, dönüp dönüp düşündüm, defterime bir şeyler yazdım ve birkaç sayfa sonra o düşündüklerim önüme çıktı, çok etkilendim "İnanmak" nedir? Hayatın anlamı nedir? Neden yaşıyoruz, ne için mücadele ediyoruz? Sürekli bir "Neden?" sorusuyla hem bizi hem kendini yoruyor kitap boyunca ama nasıl keyifli bir yorulma
İnsan Ne İle Yaşar, Diriliş hele hele Anna Karenina'dan önce bu kitabı okumanızı öneririm. Tolstoy'a karşı bakış açınızı etkileyeceğine neredeyse emin gibiyim
Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim
Kitap Sezai Karakoç’un 1988-1991 yılları arasında haftalık Diriliş dergisinde Mehmet Yasinoğlu takma adıyla kaleme aldığı on adet yazısından oluşmakta..
Zatî muhterem kitabın adından da anlaşılacağı üzere; insanlık olarak her geçen gün adım adım uzaklaştığımız öz değerlerimizi bizlere anımsatıp, tekrardan eski günlere dönebilmemiz, tabiri caizse bir “diriliş” yaşayabilmemiz için yapmamız gerekenleri bizlere nasihat ediyor..
Okunmaya değer; bazı şeyleri daha iyi anlamamızı sağlayacak olan, idrak kanallarımızı açabilecek nitelikte oldukça anlamlı bir kitap..
Okuyunuz efendim..!
Üstad Sezai Karakoç ağabeyin kurmuş olduğu Diriliş Partisi konferanslarından müteşekkil bir üçleme kitap. Parti dedikse alelade parti başkanı konuşması beklemiyordunuz herhalde, değil mi? Peki ne der bize Üstad:
Bir Hakikat Medeniyeti,
Bir İnsan Medeniyeti,
Bir İslâm Medeniyeti kurmalısınız. Öyle ki sınırları milyon kilometrekare olsun. Nüfusu milyar olsun. Fertleri tek tek İslam şuurunda olsun...
Ve Üstad bunun nasıl olacağının yol haritasını tek tek anlattıktan sonra bize bunun umudunu ve aşkını da veriyor. Bir başka konuşmasında dediği gibi: "Eğer umudumuzu kaybedersek işte en büyük felaket odur. İçinde bulunduğumuz durumdan daha kötüsü umudumuzu kaybetmektir. Şartlar ne olursa olsun, içinde bulunduğumuz durum ne kadar kötü olursa olsun, umudumuzu kaybetmememiz lazım. Çünkü biz Müslümanız. Müslüman Allah'tan umut kesmeyen insandır. Allah'ta her şeye kadirdir."
Bu seri bence Sezai ağabeyi ve davasını tanımak adına muazzamdır ki, gençlere tavsiye ederim. Bu vesileyle Rabbim üstadımıza gani gani rahmet eylesin, âmin.
Merhaba
Bugün çok sevdiğim değerli yazarlarımızdan Sezai Karakoç’un Yitik Cennet kitabıyla sizlere geldim. Kitabı okurken alemden aleme yolculuk yaptım. O kadar maneviyat yüklü bir eser ki sizi olduğunuz dünyadan uzaklaştırıp, İslamın doğuşundan son peygambere kadar olan süreçte gezintiye çıkarıyor. Ve bunu yaparkende içinizi huzur dolduruyor.
İnsanoğlunun tüm serüveni cennetten kovulmasıyla başladı. Hz. Adem’in cennetten dünyaya gönderilmesiyle yitirdik cenneti. Bundan sonrası ise hep yitirdiğimiz cennete kavuşma çabası olacaktı.
Sezai Karakoç’unda kitapta dediği gibi bulmak için yitirmek gerekiyordu cenneti. Bulmakta öyle kolay olmayacaktı. İmtihanlardan geçecektik, zorulu süreçler yaşayacaktık. İşte o zaman kavuşacağımız cennet daha anlamlı olacaktı.
Allah, hayat denen bu süreçte insanı başıboş bırakmadı. Ona doğru yolu gösterecek, Cennetti bulduracak rehber olarak peygamberler gönderdi. Toplumun kötülüğe battığı her seferde bir peygamber çıkageldi. Çıkageldi ve diriliş başladı onunla.
Hz Ademle yaratıldık, Hz Nuh’la yaratılışımızın varoluşuna çevrilişini kesinleştirdik. Hz İbrahim’le inanmışlar milletini ve toplumunu kurduk. Hz. Yusuf’la da islam devleti kurduk. Daha sonra Hz. Musa, Hz. Davud ve Hz. Süleyman’la süreçler olgunlaştı. Hz. Yahya ve Hz. İsa ile toplum aydınlatılmaya devam etti. Ve son peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) ile yitik cennet bulunmuş cennete dönüştü. Tüm peygamberler Muhammed’in (s.a.v) bir cephesiydi. Bütün cepheler onda bütünlendi. Din onda tamam oldu.
Cenneti yitirişimizin hikayesi aslında bu kitap ama aynı zamanda ise nasıl kavuşacağımızın göstergesi.
