İşte! Hayatın ta kendisi.
Şu ana kadar okuduğum romanlarda beni en çok etkileyen ilk üçün arasında ikinci sırada diyebilirim, belki birinciyi bile yerinden edebilir zamanla kim bilir.
Yazarla ilk tanışmam Semerkant kitabı ile olmuştu ilgimi çekmiş ve beğenmiştim eseri. Artık benim için okunmaya değer eserler veren yazar listeme girmişti, Amin Maalouf. Sıradaki kitabın
Mehmet Akif/Nurettin TOPÇU
Vefatının sene-i devriyesi münasebetiyle "Safahat Okuma Ekibimizle" bugün Akif ile ilgili mekanları ve Akif'ini kabrini ziyaret ettik. Kendisine rahmet dilerim.
Kitap; Akif'in şahsiyetini, Sanatını, Safahat Felsefesini, İdealizmini, Hürriyet Anlayışını ve İsyanını anlatıyor.
Şu sessiz kubbenin
Eriyorum arkadaşlar. Türk edebiyatına eriyorum, bitiyorum. Güzide Sabri ilk defa okuduğum bir yazar ama iyi ki okumuşum dedirtti. Kitapta asla enteresan bir olay yok, klasik kara sevda romanı ama anlatımı, dili o kadar güzeldi ki her cümlesi kalbimin eeenn içine işledi. Yeri geldi heyecanlandırdı, yeri geldi üzdü, kızdırdı ama her sayfası için şükran borçluyum.
İraden ve vicdanın ders olsun canım Fikret.
Türk edebiyatı seviyorsanız kesinlikle tavsiye ederim.
Kitapla kalın.
Herkese merhaba
FATMA CENGİZ / KALBİMİN ALFABESİ ile geldim. İndirimdeyken aldığım kafa rahatlatmak için okunacak kitaplardan.
Yazarın okuduğum ilk kitabı bu. Farklı iki kitap ile set halinde satılıyordu, böylece benim de bu kitapla buluşma şansım oldu. Konusu açıkçası çok karışık. Esas kızımız Pia, aslen alman bir katolik olmasına rağmen sonradan Müslüman olmayı seçer. Arkadaş çevresi bu kararından sonra tamamen değişir ve Esma ile tanışır. Bir şekilde olaylar Esma’nın abisi Ziya’nın hayatına girmesi ile farklı haller alır. Ancak olay geçişleri o kadar yüzeyel ki kafanızda sürekli soru işaretleri kalıyor. Sizi tatmin etmeyen geçişlere bir de birden fazla ve birbiriyle çok ilişkisi olamayan, olay örgüleri kurulamayan olaylar katılınca üzülerek belirtmeliyim ki çok beğenerek okumayamadım kitabı. Bana konu olarak oldukça karmaşık geldi. Anlatım dili sade ve akıcı burada bir problem yok ancak bir kitapta temel bir konu olunca daha iyi bütünlük oluştuğuna inanıyorum. Karakterler ve olaylar birbirlerinden çok farklı konulara dallanıp budaklandırılmış, olaylarda bütünlük yok. Sonu okuyucuyu şaşırtmak için son dakika değiştirilmiş gibi. Karakterler ve duygu geçişleri gerçeklikten uzak, sizi içine alıp sarıp sarmalayamıyor maalesef.
Yine de bir şans verebileceğinizi düşündüğüm bu kitabı dilerseniz okuyabilirsiniz
"Yukarı baksa kitap! Aşağı baksa kitap! Sağda, solda, her yanda kitaplar! Her tarafta kitaplar!"
🪄
Ben kitaplar hakkında ne söyleyebilirim daha fazla bilmiyorum. Mehmed Akif Ersoy “Safahat” isimli şiir kitabında “Bana Sor Sevgili Kâri” diye başlayan şiirinde samimiyet hakkında ne diyor? “Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem; Dili
'dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzarım.'
Bu kitap, okumaya niyet etmem ve okumaya başlamam arasında baya bir süre bana yoldaşlık etti; otubüste, trende, deniz kenarında, bir parkın bankında. Uzun zaman bakışıp durduk, bütün gözyaşlarıma, çaresizligime, yalnızlığıma şahitlik etti. Bir dost gibiydi. Ve sonunda okuyabilmek nasip oldu.
Her yaraya merhem olacak nitelikte öyle isabetli cümleleri var ki ama ben şu sözlerden sonra başka söze hacet kalmadığını düşündüm;
- Kendi sesinle haykırdıysan, kendi gözyaşlarınla ağladıysan, kendi gözlerinle gördün ve kendi düşüncelerine düşündüysen, kendi rüyalarınla uyudun ve kendi dualarınla yakardıysan, sana ait bir ömür sürdün demektir..
- Alvin Toffler gibi yazarların ifadesiyle, 'kullan-at' toplumunun ortaya çıkışının işaretleri 1960'lı yıllarda belirmeye başlamıştı. Bunun anlamı sadece üretilmiş malları atmak değildi... aynı zamanda değerlerin, hayat tarzlarının, istikrarlı ilişkilerin, şeylere, binalara, yerlere, insanlara ve eyleme ve olma konusunda öğrenilmiş tarzlara bağlılığın da atilabilmesi anlamını taşıyordu...
