Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.32
kitap yorumu
Öncelikle çok beğendim çok güzeldi Dostoyevski kalemini sevdiğim bir yazar zaten mektup tarzı yazılmış kitapları okumayı çok sevdiğim için bu kitap çok hoşuma gitti çok akıcıydı okurken hiç sıkılmadım okumak isteyenlere tavsiye ederim.
kitap konusu
Fyodor Dostoyevski’nin henüz yirmi beş yaşındayken yayımlanan ilk romanı İnsancıklar, Petersburg’da geçer ve katip Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna’nın birbirlerine yazdığı mektuplardan oluşur. Yoksulluğun pençesinde çırpınan ve bu nedenle toplum içinde hor görülen bu iki insanın arasında gelişen aşk ve o aşkın önüne çıkan engeller, okurda derin etkiler bırakagelmiştir.
Rus modernizminin öncüleri arasında sayılan İnsancıklar, Dostoyevski’nin erken dönem kitaplarında ele aldığı dünyayı ve insanları da barındırıyor. Yayımlandığında büyük heyecan yaratan ve, “ Yeni Gogol geldi ! “ dedirten roman, Dostoyevski’nin yapıtı için mükemmel bir giriş sunuyor.
alıntılar
“ Çok tuhaftı ! Ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu. “
“ Bütün gün odasında oturur kitap okurdu. “
“ Ölümün ne gün ne de saat bildiğini düşünmek çok hüzünlü… Hiç yoktan ölüveriyor insan… “
“ Ama cancağızım, elde bir şey olmayınca onur neye yarar; para, cancağızım, en önemlisi para; işte bunun için şükür edin Tanrı’ya ! “
“ Bazen öyle dakikalar oluyor ki tek başıma kalmaktan, tek başıma hüzünlenip tek başıma kesintisiz kederlenmekten mutlu oluyorum ve böyle hallerim gitgide sıklaşıyor artık. “
“ Para değil beni öldüren, bütün bu yaşam kaygıları, bütün bu fısıltılar, gülüşler, şakalar. “
İçimde konuşan bir "ben" var sanırmışım
Meğer "ben'i" susturup içimde taht kuran bir nefsim varmış, ben nefsimi ben sanmışım fakat nefsim bana düşmanmış....
Çok severek ve beğenerek okudum
Bir nefeste bitirmiş gibi hissettim...
Bence herkesin okuma listesine alması gereken bir kitap....
hepimizin çoğu zaman yaşadığı duygular. Mesela önyargı, mutsuzluk, kibir, umutsuzluk, merhamet, acı, pişmanlık... Bunun gibi daha sayabileceğim birçok duyguya yer verilmiş ve çok güzel bir şekilde harmanlanmış. Aynı zamanda duygunun da ötesine geçip yaşadığımız, şahit olduğumuz ya da belki bir gün yaşayacağımız bir durum; ‘yoksulluk’ kavramı üzerinde çok güzel durmuş Dostoyevski ve kitap yoksulluk üzerine şekillenmiş. Dostoyevski bu eserinde; yoksulluktan, mutsuzluktan tutupta ölüme kadar uzanan bu yolda, akıcı anlatımıyla mükemmel bir eser bırakmış bizlere.. “Ben öleceğim, Varenka, hemen öleceğim; benim kalbim kaldırmaz böyle mutsuzluğu!” Bir çırpıda okunup; güzel etkiler bırakan bu eseri herkesin okuması dileğiyle.. Keyifli okumalar.
Saf Kalplerde Büyük Dünyalar İnsancıklar
St. Petersburg'un soğuk sokaklarında, yoksulluğun gölgesinde iki genç insanın hikayesi var. Bir yanda, mütevazı bir katip olan Makar, diğer yanda hasta annesine ve küçük kardeşlerine bakan Varvara. Mektuplar aracılığıyla birbirlerine tutunurlar, umut ve sevgi dolu sözler fısıldarlar.
Makar'ın kalbi saf ve temiz, Varvara'ya olan aşkı ise masum bir çiçeğin açması gibi. Varvara da bu sevgiye muhtaç, Makar'ın iyilik dolu ruhuna sığınır. Mektuplar, sadece iki insanın değil, iki ruhun da birbirine açıldığı pencereler gibidir.
Sayfalar ilerledikçe, 19. yüzyıl Rusya'sının karanlık yüzü de ortaya çıkar. Yoksulluk, sınıf ayrımı ve vicdan azabı gibi kavramlar, hikayenin dokusunu örer. Makar ve Varvara'nın mücadelesi, sadece kendi hayatları için değil, aynı zamanda tüm ezilenler için bir sembol haline gelir.
Dostoyevski, bu romanda sadece bir aşk hikayesi anlatmaz, aynı zamanda insan ruhunun derinliklerini de keşfeder. Makar'ın saflığı ve Varvara'nın cesareti, bize insan olmanın ne demek olduğunu sorgulatır. Kusurlarına ve zaaflarına rağmen, bu karakterler sevgi ve merhametleriyle kalbimizi kazanır.
Onların dünyası o kadar gerçekçi ve etkileyicidir ki, roman bittikten sonra bile karakterleri ve hikayelerini uzun süre unutamıyoruz. İnsancıklar, sadece bir roman değil, aynı zamanda insan olmanın anlamını anlatan bir ders niteliğinde. Dostoyevski'nin bu eseri, okurlarına sevginin, merhametin ve umudun önemini hatırlatıyor ve bize daha iyi insanlar olmamız için ilham veriyor.
بِسْــــــــــــــــــــــمِ اﷲِارَّحْمَنِ ارَّحِيم
Nefsin dilinden;
"Ey insan! Şimdi düşün kendi kendine dünyayı ne kadar çok seviyorsun değil mi? Ne kadar çok sevdiriyorum dünyayı sana? Misal ki ne kadar para kazanacağını, yarın neler alacağını, neler satacağını getiriyorum Allah huzurunda dururken dahi. Sen namaz kılarken bile dünyalık
Kitap Makar ile Varvara’nın yoksulluk daha doğrusu sefalet içindeki hayatlarında birbirlerine yoldaş olmak,belki de biraz sefil hayatlarından uzaklaşmak için yazdıkları mektuplardan oluşuyor. Dönemin Rusyası ve klasik Dostoyevski atmosferinde geçiyor.
Beni duygusal anlamda çok etkilemese de yer yer üzdü ve düşündürdü diyebilirim.
Seriyi genel olarak seviyorum ve yazarın dili konusunda hemen hemen memnunum. Bu seri hem güldürdü mü dibine kadar güldürüyor hem de ağlattı mı sonuna kadar darma duman ediyor; ortası pek yok. İkinci kitap ise duygusal olarak zorlayıcı bir şekilde bitmişti, haliyle karakterlerin birbirlerine geri dönüşü nasıl olacak aşırı merak ediyordum.
Kitap, biraz geçmiş daha çok günümüz şeklinde. Helin'in Yankı'ya farklı bir bakış açısıyla bakmasını ve aslında herkesin önceliklerini ya da kişiler konusunda duygusal düşüncelerini netleştirdiği bir kitaptı. Koza, düşman kisvesinde hayatlarına girmiş olsa da, artık kendisini bile bunu yeterince inandıramıyordur. Herkesin sırları biraz daha ortaya dökülürken hem birbirlerine daha bi' kenetlenip hem de bazı kopukluklar yaşamalarına sebep oluyor. Bir de asıl düşmanların tamamen gün yüzüne çıkmasıyla artık yeni planlar kuruluyor.
Yazarın her kitapta bize çok fazla belirttiği gibi yetişkin olmak zorunda kalmış çocuklar hepsi. Bu sebeple bazen fazlasıyla absürt şeyler yaşarlarken bazen de fazlasıyla yıkıma dönüşüyorlar. Her bir karakter geçmişiyle yüzleşiyor. Bazı yerlerde fazlasıyla iç monolog okumak zorunda kalmak sıkmadı, desem yalan olur, açıkçası bu kadarına gerek yoktu bana kalırsa. Onun dışında kitabı tabii ki beğendim ve artık tam anlamıyla savaşmalarını umuyorum.
Herkese Merhaba Bu gün sizlere Düş Kefeni 2 kitabı ile geldim. Beni fazlasıyla etkileyen hem hiç bitmesin istediğim hem de okumadan duramadığım bir serinin sonuna geldim. Yazarın kalemi o kadar güzel betimlemeleri öyle etkileyici ki sanki kitabı okuyor değil de yaşıyor gibiydim. Baş karakterler kadar Ada ve Muhammet / Çisem ve Öğünç çifti de hikayeleriyle özeldi. Hepinize şiddetle tavsiyemdir.
Serinin birinci kitabını okumayanlar için spoiler içerir.
Gelelim Konusuna;
“Mahşer ve Duman birbirlerine olan hislerini kabul edip geçmişlerini de kabullendikten sonra yapmaları gereken tek şey intikamlarını almak ve Duman’ın son günlerini beraber geçirmektir. Duman’ın ona uygun bir kalp bulanabileceğine dahil umudu hiç yokken Mahşer’in onun yaşaması için yapmayacağı hiçbirşey yoktur. Katili ararken karşılarına çıkan gerçekler ise onları şoka uğratır. Dumanın kalbi daha fazla dayanamayıp hastaneye yattığında ise tek umutları ona uygun bir kalbin çıkması ve sıranın ona gelmesidir. Neler olacak? Ailelerinin katili kim? İntikamlarını nasıl alacaklar? Dumana uygun kalp bulunabilecek mi? Peki ya aşkları? Neler yaşanacağını öğrenmek isteyenlere keyifli okumalar dilerim…”
"İster varlıkta olun ister darlıkta, şükür ve sabırdan asla ayrılmayın. Eğer öyle yaparsanız varlık da darlık da sizin için hayra dönüşür. "
Bugün size hayatınızı sorgulatacak, düşündüren, imtihan dünyasında olduğumuzu çok güzel bir şekilde hatırlatan okuru sarsacak bir kitap önerisiyle geldim.Yazarın okumuş olduğum ilk kitabı.O
